Den boeck der gheestelijcke sanghen
(1631)–Lucas van Mechelen–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: L'aymois Tharsis mon seruiteur.
SVPERIOR. 
BASSVS.  | |
[pagina 15]
| |
T'Prieel daer die siel' somtijts ginck,
Met Godt den tijt vergheten,
Was daer Christus den Kelck ontfinck,
T'hofken van Oliveten:
Daer lagh' sy dickwils daghen langh'
Met haren Salichmaker bangh'.
Sy sach sijn aenschijn oversoet;
Wie sal dan rouw uytspreken?
Bedouwt van water ende bloet
Ter aerden neder leken:
O lijden groot! o droeve smert'!
Die perse Christi brack haer hert'.
O Liefste, riep sy duysent werf,
Mijns herten uytghelesen!
Gheeft my dat ick van liefde sterf,
Dat ick ghedoodt mach wesen:
In v en is de sonde niet,
Die v veroorsaeckt dit verdriet.
Ick ben die hebb' verdient die straf,
Laet my die perse draghen;
Ick ben, die my tot sonden gaf,
Straft my naer u behaghen:
Op my worpt v weedommen al,
Want ick met recht die draghen sal.
| |
[pagina 16]
| |
O Christe Salichmaker mijn!
Waerom wort v ghegheven
Den Kelck vol smerten ende pijn',
Die zijt dat eeuwich leven?
Laet my o Liefste gaen ter doot,
Die v aen doen dit lijden groot.
Mijn siel' hoe swaer is uwe schult?
Die Godt self moet betalen,
Die worden moet van Godt vervult,
Die hem soo neer doet dalen;
Dat hy bedroeft ter aerden leyt
Vervult met alle bitterheyt.
Waer is die trouwe die ghy toont
Voor sijn trouw' wonderbare?
Daer ghy den Liefsten mede loont
Sijn liefden altegare?
Ondanckbaer sijt ghy aen den Heer',
Doen u die persen Godts niet seer.
Ghevoelt den rouwe die hy lijdt,
Leert v met hem bedroeven,
Die uwe strijden voor u strijdt,
Die ghy soudt moeten proeven:
Merckt uyt wat liefde dat het spruyt,
Dat hy hem gaet soo grondich uyt.
Hy schudt, hy beeft, hy is benouwt,
Hoe is sijn siel' te moede;
Dat hy door d'leet, d'welck hy aenschouwt,
Sweet water ende bloede:
O Salichmaker desolaet
Wat pers' ist, daer ghy inne staet!
Dat bloedich sweet dat van v leeckt,
O Christe goedertieren!
Dat uyt v teere aders breeckt,
Vloeyt ghelijck als riuieren:
Wel moet het sijn een saer torment,
Dat ghy met sulcken pers' bekent.
Mocht' ick o Heer' daer staen voor v,
Voor v mijn leven derven,
Voor v ter doot my wagen nu;
Hoe gheerne soud' ick sterven:
Op my o Heer' sendt uwen druck;
Die v aen doen dit ongheluck.
|
|