Geld moet rollen. Het verhaal van de Surinaamsche bank

Wat er aan vooraf ging
De eerste dag

De eerste schooldag na de vakantie. Het erf van de Hendrikschool loopt vol leerlingen. De nieuwe leerlingen van de eerste klassen staan onwennig te kijken, maar de leerlingen van de hogere klassen begroeten elkaar uitbundig. De derde klas leerlingen zijn al meteen doorgelopen naar het achtergebouw, waar ze staan te praten en lachen. Dan gaat de bel en de leerkrachten komen er aan. Ze gaan elk bij een lokaal staan en lezen hardop de namen van de leerlingen. Klas A 3 A mag het lokaal binnengaan en iedereen kan een plaats uitzoeken. Een groepje meisjes lacht hartelijk, ze zijn zo blij dat ze samen zitten. De juffrouw praat op de gang nog even met

[p. 4]

[p. 5]

andere leerkrachten over de indeling van de klassen en de leerlingen die wel op de lijst staan maar afwezig zijn. Dan komt de juffrouw binnen en de klas kijkt haar verwachtingsvol aan.

Mevrouw Roelofs vertelt dat ze Nederlands geeft en hun klassenlerares zal zijn. ‘Een strenge juf.’ fluistert Whitney tegen Janice, maar die antwoordt niet. ‘We moeten elkaar leren kennen,’ zegt mevrouw Roelofs, ‘dus sta één voor één op, vertel wie je bent, hoe je het vindt dat je nu in de derde klas zit en wat je plannen zijn.’ Lloyd zit vlak vooraan; hij mag beginnen. Hij zegt dat hij het jammer vindt dat hij in een A klas zit, want hij wilde eigenlijk dokter worden, maar in de A kan je geen S pakket hebben.

Kathleen vindt wiskunde maar moeilijk en is juist blij dat ze in een A klas zit en geen zware wiskunde hoeft te leren. Dan vraagt de juf hoe hun vakantie was. Iedereen vertelt wat, Charlaine, Whitney en Janice zijn naar elke Got Talent voorstelling gaan kijken, Jason is met vrienden gaan kamperen op Wakoerie; Kathleen, Lloyd en Brian hebben gewerkt in de schoonmaakactie en hebben geld verdiend, Ashna was met haar ouders naar Holland bij haar grootouders, Mireille heeft een cursus Spaans gevolgd en Rocky was samen met neven bij hun grootouders op Saramacca. Het wordt druk in de klas, iedereen praat en vertelt. De juf kijkt lachend toe en laat ze een kwartiertje begaan, dan zegt ze: ‘Okay jongens en meisjes, nu naar mij luisteren. Ik ga nu vertellen wat we dit jaar gaan doen.’

‘Dat weten we al, stillezen, opstel en ontledingen,’ bromt Brian, waarop de juf zegt: ‘en nog veel meer. Jullie zitten nu in de derde mulo, je gaat allemaal het toelatingsexamen vwo-havo doen en wie slaagt gaat natuurlijk springen, zoals jullie het noemen. En wie niet springt, doet volgend jaar eindexamen mulo. Jullie moeten nu echt leren zelfstandig te studeren, kennis te vergaren en vooral je kennis over een bepaald onderwerp te uiten zowel schriftelijk als mondeling. En om dat te oefenen gaan jullie allemaal een werkstuk moeten maken over een productiebedrijf en het product daarvan in Suriname. Alles ga je zelf doen, bezoeken afleggen, interviews afnemen, informatie zoeken op internet, maar dat hoef ik je eigenlijk niet te zeggen, want dat kunnen jullie allemaal heel goed, je kan het in ieder geval beter dan ik. Jullie met je smarties.’

Een paar leerlingen schieten in de lach en Brian zegt: ‘Ja juf, we zijn smart’. Mevrouw Roelofs lacht zelf ook, maar dan gaat ze verder: ‘Je doet het met zijn tweeën, jullie mogen zelf weten waarover, kies dus iemand die dezelfde interesse heeft als jij. Dan ga je samen bedenken hoe je dit gaat aanpakken

[p. 6]

en op 1 november hoor ik van jullie welke groepjes er zijn en waarover je werkstuk zal gaan.’

‘Pff, zo moeilijk!’ zucht Whitney, maar de juf zegt: ‘Alles wat je nog niet kent en nog niet hebt geprobeerd, lijkt moeilijk. Ik weet zeker dat je dacht dat het heel moeilijk was om een baby te baden en een luier aan te doen, voordat je het had geleerd. En hoe is het nu?’ Whitney lacht, haar vriendinnen lachen ook, want ze weten dat Whitney's moeder een baby heeft van een paar maanden en dat Whitney dol is op haar broertje. ‘Ik kan het beter dan mijn moeder,’ zegt Whitney en ze vindt de juf opeens niet meer zo streng.

Zo'n eerste dag is er nog niet echt les, de leraren moeten nog vergaderen en de school gaat vroeg uit. ‘Je mag naar huis. Allemaal je boeken kaften en morgen beginnen in blanco schriften, met gekafte boeken en frisse moed,’ geeft mevrouw Roelofs als advies wanneer de bel gaat en de leerlingen de klas uitgaan.