Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 171]

Gebedt.

Voys: Psalm 9.

O Heere, eeuwigh machtigh Godt,
Leert my recht houden u gebodt,
Dat ick doch in mijn kruys en lijden,
In genen dingh en ga bezijden.
Leert my, o Heer te recht verstaen,
Dat al mijn dagen licht vergaen,
Dat ziel en lichaem haest verscheyden,
Daer toe wilt my doch recht bereyden.

Geeft my, o Godt den Heyl'gen Geest,

Op dat ick niet en zy bevreest,
In druck, o Heer, of tribulatie,
Selfs in de doodt gheeft my dees gratie.

Dat ick magh sien dat dees elent,

Een boven-mate vreughde sent,
Die by u Heer seer hoogh gepresen,
In eeuwigheyt altoos sal wesen.

Een vast geloove geeft my doch,

Oprecht en goet, sonder bedrogh.
Wilt my door u genaed oock stercken,
Dat ick 't vercier met goede werken.

Geeft Heere dat mijn hert niet staet

Op ydelheyt, die haest vergaet,
Leert my, o Godt van grooter waerden,
Dat ick niet ben dan stof en aerde.

Dat hier het alles moet vergaen,

En datter een basuyn sal slaen,
Staet op ghy dooden al in 't leven,
Voor 't oordeel Godts wilt u begeven.
O Heer geeft my uyt uwen throon
Om Christum uwen lieven Soon,
Dat ick op aerden mach be-erven,
Een leven vroom, en saligh sterven.

En namaels hoor de stemme fijn:

Komt ghy gesegende wilt zijn
Nu in het vrolijck eeuwigh leven,
Dat Godt my en elck mensch wil geven.