Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 165]

Gebedt om Christelijcke ootmoedigheyt.

Het is een spreeck-woort over al,
Hoe hooger moedt, hoe lager val.

Stem: Psalm 116.

DEs menschen hert vol van hoovaerdigheyt,
Is voor u Heer een gruwel boven maten,
't Welck ghy aen niemant ongestraft sult laten,
Naer u Goddelijcke rechtvaerdigheyt.

Een hoogh gemoedt komt dickmael voor den val,

Ghy maeckt, o Heer d' hoovaerdige tot schanden,
Den Ootmoedigen helpt ghy in den Lande,
Den nedrigen verheft ghy over al.

Ick bid u Heer Geeft my een nedrich hert,

Dat ick oprecht ootmoedigh voor u wandel:
En vromelijck my draegh in al mijn handel,
Niet hoogh in voorspoet, noch vertsaeght in smert.

Want hy die rijck was ende Godt gelijck,

Is om onsent wil slecht en kleyn van waerden,
Ia geworden als niet geacht op aerden;
Op dat wy souden gaen in 't Hemelrijck.

Leert my (o Heer!) Mijn troost, mijn toeverlaet,

Dat ick uyt aerd en slijck ben op-getogen,
Wat wil dan aerd en asch hem doch verhoogen,
Want al de pracht en schoonheyt haest vergaet.

Voor opgeblasentheyt behoedt my Heer,

Voor hoovaerdy in geestelijcke saken,
Al wat wy doen of kunnen maken,
Komt doch van u, U sy alleen de eer.

Voor de roem-sprekers stout vol spot en spijt

Bewaert doch, dat zy my niet vertreden,
Geeft dat wy ons verned'ren hier beneden,
Tot dat ghy ons verhooght ter rechter tijt.