Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten
(1659)–Jacob Coenraetsz Mayvogel–
AuteursrechtvrijStem: Ach treurt nu mijn bedroefde Schapen.
DEs Heeren naem die hoort men loven
In 't midden van de felle brant,
| |
[pagina 166]
| |
In 't midden van den vier'gen Oven,
Doet Godt de vromen onderstant;
Met sijn genade
Is hy steets bereyt,
Met sijn weldaden
Hy de vromen leyt,
Na zijn gerechtigheyt.
Den Koninck laet een Beelt oprechten
Dat yder een aenbidden moet,
Het zy dan Heeren ofte Knechten,
Elck buyght hem neder met ootmoedt,
Soo ras sy hooren
De trompetten slaen,
Des Konincks tooren
Soeckt elck een te ontgaen,
En bidt den afgodt aen.
Drie mannen uyt 't geslacht der Ioden
Staen vast geset op haren Godt,
Sy buygen haer voor geen afgoden,
Sy breken des Konincks gebodt.
Ach wat elende!
Volght terstont hier naer,
Siet al de bende
Staen gereet aldaer,
En die verdoemen haer.
Den Koninck wert seer gram ontsteken,
En toont aen haer een fel gelaet:
En spreeckt terwijl dat ghy durft breken Mijn strengh gebodt, en my versmaet,
Soo sult ghy heden
Na de felle brant,
Want ick met reden,
Door het gantsche Landt
U brengen sal tot schand.
Den Oven wert door felle tooren,
Gemaeckt wel seven-mael soo heet;
Als oyt gedaan is van te voren,
Men bint de mannen Gods seer wreet.
De boose boeven
Och, die staen bereyt,
Om sonder toeven,
Uyt een bitterheyt
Te doen die wreede feyt.
Maer Godt bewaert door zijn genade
Haer midden in de heete vlam,
Den Koninck siet dees groote daden,
Die selven voor den Oven quam.
| |
[pagina 167]
| |
Zijn niet gebonden
Drie hier in gedaen?
'k Sien ongeschonden,
Met mijn oogen aen,
Wel vier daer binnen gaen.
De vier blinckt gelijck de Sonne,
Die mede in den Oven gaet,
Den Koninck wert als overwonnen,
En stracks verandert zijn gelaet,
Begint te prijsen
Godts Almogentheyt,
En wil bewijsen
Zijn goetgunstigheyt,
En roept met vriend'lijckheyt.
Komt Sadrach, Mesach en Abnego,
Ghy mannen Gods treet uyt de brant,
Wy sullen t'samen met u oock soo
Den Heere dienen door het Landt,
Wij sullen prijsen
Zijn groot-mogentheyt,
En eer bewijsen
Aen sijn Majesteyt,
Tot in der eeuwigheyt.
|
|