Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

(1659)–Jacob Coenraetsz Mayvogel– rechtenstatus


Huwelijckse-Plicht. Een vreedsaem hert verciert met deught, Dat leeft vernoeght, en vol van vreught.
Stem: Ionckvrou wat ick u vragen laet. HOe aengenaem is d' echte-staet, Wanneer sy wort beleeft Vreedsamigh in haer rechte maet, Veel soete vreught sy geeft, 't Is g'lijckerwijs Een Paradijs, Daer in men vreughdigh leeft. De vrede die verheugt den mensch, En is van grooter waerd, Sy geeft een yder sijnen wensch, Veel soete vreught sy baert, Wie vredigh leeft Die is 't dat heeft Een Hemel op de Aerdt.
[pagina 132]
Twee zieltjes die uyt reyne min Te samen zijn gepaert, Die met haer lieve huysgesin Zijn vreedsaem, stil van aert, Zijn vol van rust, En soete lust, Want liefd' wort daer gebaert. De Liefde is het hooghste goet, Met vreedsaemheyt vernoeght, Daer liefd' en vrede wert gevoet Het al ten besten voeght, Wel aen Iong Paer, Van Iaer tot Iaer, Met vreed' den acker ploeght. De vrede is het Fondament Waer op het Huw'lijk staet, Door tweedracht wort den Echt geschent, En haest te gronde gaet, Onvreed' en twist, Het al verquist, Het is van 't slimste quaet. Heer Bruydegom neemt dese raet Ter herten, tot besluyt, Leeft in den Heyl'gen Echten-Staet Vreedsamigh met u Bruyt, Treet onder voet Wat hinder doet, En munt in deughden uyt.