Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

Liedeken.

Stem: Het glas van mijn geneught is, &c.

O Overschoone Maeght!
Pronck van de deughde,
Die in u hantjes draeght
Mijn levens vreughde,
Sal ick ach Silvia
U niet verwinnen?
O soete melody!
Waerom mijn Lief zijt ghy,
Dus koel in 't minnen.

Komt Nimphje laten wy

Eens graesjes binden,
O Roosemont! Hoe bly,
Sult ghy bevinden
U Herder, die door Liefd
Schier brant van binnen,
O gulden dageraet!
Waerom dus obstinaet?
Dus koel in 't minnen.

Natuer heeft u, o beelt

Vol soetigheden,
Veel gaven me gedeelt,
Wie soud met reden,
Soo oversoete Maeght
Met hert en sinne,
Niet lieven in 't gemeyn,
Waerom dan Ziels-Fonteyn,
Dus koel in 't minnen?

U ooghjes die seer soet

Als Fackels branden,
Het welck mijn zieltje doet
Aen u verpanden,
U hals wit als een Swaen,
O Velt-Godinne!
Lanck zijt ghy van persoon,
Ghy draeght een gulden Kroon,
Maer koel in 't minnen.

Of is u schoon Cieraet

Daerom gegeven,
Dat ghy soudt met der daet
Eensamigh leven?
Wilt dit (o soete beelt!)
Doch niet beginnen,
't En is niet goet alleen,
't Is tegen wet en reen,
Dus koel in 't minnen.

Aensiet o Velt-Godin

U schoone gaven,
Aenschout u Herders Min,
En treurigh slaven.
Ey laet u soeten aert
U selfs verwinnen,
Blust doch het veynsen uyt,
En zyt eerwaerde Bruyt
Niet koel in 't minnen.