Vermakelijcke bruylofts-kroon, doorvlochten met verscheyden leersame gedichten

[p. 61]

Liedeken.

Stem: Cupido onlanghs geleen.

HEt veynsen by de Min
Is noodigh in 't begin,
[...]onder soet,
[...]ert gevoet
[...] Menigh Vryer,
[O]p hope van gewin,
[Z]ijn hoop die maeckt hem sterck,
[O]p hoop is al sijn werck,
[...]ijn geneught,
[...]n sijn vreught,
[...]a sijn leven
[...]angt aen sijn ooge-merck.

Maer niet te bitter zijt,

Want als 'er wort gevrijt,
Met een vreught,
[...]n de deught,
[L]aet u raden,
[O]f 't Liefje raeckt ghy quijt.
[...] jonge Nimphjes soet
[H]et veynsen is wel goet:
Maer te langh
[...] Valt te bang
[V]oor de Vryers,
Op 't lest ontvalt de moedt.

Dan gaet de Vryer deur,

En neemt wat ander veur,
Schoon de Maeght
Haer beklaeght,
Sy moet lijden,
Al leeft sy vol getreur,
Het is dan al te laet
Wanneer de Vryer gaet.
Ionge Ieught
Wilt ghy vreught,
Gaet voorsichtigh,
Na klagen niet en baet.

Uyt dese veersjes leert,

Hoe dat het licht verkeert,
Is 't u wil,
Staet niet stil,
Toont weer-liefde,
Op 't lest soo consenteert.
Wenst ghy te zijn de Bruyt
Soo maeckt een vast besluyt,
Als de Knecht
Gaet oprecht
In het Minnen,
Soo blust het veynsen uyt.