Anjumara en Sriba

[p. 20]

De aanval van Pataka

Er gingen vele weken voorbij. Op een dag begon het weer heel hard te regenen. Het bleef maar regenen, totdat het water in het kanaal weer op sommige plaatsen buiten de oevers trad. Door de hoge waterstand in de vijver en in het kanaal, ontstond net als toen, weer een verbinding tussen de vijver en het kanaal. Maar dat hadden onze visjes niet door.

Ze zwommen plezierig in het verse regenwater en hadden de grootste lol. Nog nooit eerder hadden zij zo'n hoge waterstand in de vijver meegemaakt.

Maar lang duurde de pret niet, want vanuit het kanaal kwam plotseling een andere vis via de waterweg de vijver in zwemmen. De vis zag er net zo uit als Rondvis, alleen was hij iets kleiner. Deze vis gedroeg zich wel heel erg vreemd, want op het moment dat hij onze Platvis zag, viel hij haar meteen aan en probeerde hij haar op te eten. Met een opengesperde bek vol met vlijmscherpe tanden, zat de gemene indringer onze Platvis achterna.

‘Help! Help! Rondvis help!’ riep Platvis angstig.

‘Ha! Ha! Ha! Roep maar, niemand kan jou nu nog redden!’ riep de gemene vis.

Maar hij vergiste zich. Rondvis kwam direct op het geroep van Platvis af. De andere vis schrok toen hij merkte dat Rondvis Platvis kwam helpen. ‘Laat mijn vriendje Platvis met rust ja, anders krijg je het met mij aan de stok!’

‘Bedankt Rondvis,’ zei Platvis.

‘Ik wil dat die engerd gauw weggaat uit onze vijver!’ riep hij boos.

De andere vis wist niet wat hij hoorde.

‘Platvis, Rondvis, vriendje?... Wat gebeurt hier allemaal?’ vroeg hij verbaasd.

‘Je hebt duidelijk gehoord wat mijn vriendje zei, maak dus dat je wegkomt,’ zei Rondvis dreigend.

‘Jouw vriendje??’ vroeg de verwarde indringer.

‘Ja, wat is daar dan zo vreemd aan?’ vroeg Rondvis.

‘Ha!! Ha!! Ha!! Nu snap ik het! Jullie weten dus niet eens wat voor vissen jullie zijn, ha, ha, ha, wat grappig zeg,’ riep de vreemde vis.

‘Ja hoor, we weten wél wat voor vissen wij zijn, dat heeft onze vriendje Roodborstje ons verteld. Ik ben Platvis en hij is Rondvis, wat dacht jij daarvan?’ antwoordde Platvis trots.

[p. 21]

Alweer moest de indringer heel hard lachen:

‘Ha!! Ha!! Ha!! En als ik zeg dat jij Sriba bent en dat hij Anjumara is, wat dachten jullie daarvan?’

‘Wat zeg je nou allemaal?’ vroeg Rondvis.

‘Je hebt het mis hoor, ik weet dat ik Platvis ben!’ riep Platvis boos.

‘Ha, ja natuurlijk ben jij een platte vis en natuurlijk is hij een ronde vis, maar jullie echte namen zijn Sriba en Anjumara. Geloof me maar, in het kanaal hiernaast zwemmen veel van jullie soorten rond,’ zei de andere vis overtuigend.

‘Ben jij dan ook een anjumara?’ vroeg Rondvis.

‘Nee, ik ben een Pataka, pataka's worden niet zo groot als anjumara's,’ antwoordde de andere vis.

‘Pataka? Wat een vreemde naam en waarom wilde je mij net opeten?’ vroeg Platvis aan Pataka.

‘Nou, omdat ik een roofvis ben, daarom,’ antwoordde Pataka.

‘Een roofvis? Hoe bedoel je?’ vroeg Rondvis haastig.

‘Roofvissen leven van andere kleinere vissen, dat moest jij toch weten?

[p. 22]

Om groot en sterk te kunnen worden moet ik elke dag enkele sriba's opeten. Pataka's zijn namelijk dol op sriba 's,’ antwoordde hij.

Platvis schrok toen hij hoorde wat Pataka zei en ging achter Rondvis schuilen.

‘Je blijft van Platvis af!! Heb je begrepen? Deze sriba kan je wel vergeten!’ riep Rondvis dreigend.

‘Ha! Ha! Ha! Weet jij dan niet dat jouw soort meer sriba's op eet dan pataka's?’ vroeg Pataka lachend aan Rondvis of liever gezegd aan Anjumara.

‘Dat jok je, ik geloof er niks van!’ riep Rondvis boos.

‘Kom maar gerust mee naar het kanaal, dan zul je dat zelf met je eigen ogen zien. Je zult dan merken dat anjumara's de grootste roofvissen van het kanaal zijn. Waarom denk je anders dat je een bek vol met scherpe tanden hebt?’ vroeg Pataka aan Rondvis-Anjumara. ‘Dat is om in die druiven te kunnen bijten,’ mompelde hij.

‘Druiven!!? Ha! Ha! Ha! Jij bent de eerste Anjumara die druiven eet, alle andere zijn vleeseters,’ antwoordde Pataka.

Platvis of Sriba, werd bang van Pataka's uitspraken en riep:

‘Geloof hem niet Rondvis, hij wil dat jij ook net zo gemeen wordt als hij zelf is!’

‘Daar hoef jij je geen zorgen om te maken Platvis, zolang ik hier ben zal niemand jou iets kunnen aandoen. We blijven altijd vrienden en ik zal je altijd blijven beschermen tegen roofvissen als Pataka.’

Met deze woorden had Rondvis-Anjumara zijn vriendje Platvis-Sriba gerustgesteld.

‘Mij best, er zwemmen nog genoeg sriba's rond in het kanaal,’ mompelde Pataka.