Anjumara en Sriba

[p. 16]

De man met het net

Roodborstje wilde langer praten met Rondvis en Platvis, maar hij draaide zich om en spreidde haastig zijn vleugels.

‘Ik ga er vandoor vissen, want daar komt een man aan met een visnet in zijn handen,’ zei hij.

‘Wat bedoel je?’ vroeg Rondvis.

‘Gaan jullie maar vast schuilen, want als hij jullie vangt, worden jullie opgegeten!’ riep Roodborstje hen na terwijl hij wegvloog.

[p. 17]

Rondvis en Platvis hadden nog nooit een mens gezien. Nieuwsgierig sprongen zij op en neer uit het water om de man te kunnen zien. Ze schrokken echter toen zij zagen dat de man al vlak bij de vijver was.

‘Gek, ik zag net vissen in de vijver springen,’ zei de visser verwonderd.

Hij bleef voor de vijver staan en begon dreigend met het visnet boven zijn hoofd te zwaaien. Het was een werpnet.

[p. 18]

‘Wat doet hij?!’ riep Rondvis bezorgd.

‘We moeten gauw gaan schuilen!!’ riep Platvis angstig.

De vissen zwommen zo snel als ze maar konden naar hun schuilplaats tussen de boomwortels. Op dat moment hoorden zij een harde plons in de vijver. Het water werd er helemaal troebel van. Vanaf hun schuilplaats zagen zij hoe het grote net naar de bodem zonk. Het net sloot zich snel om de vele druiven en dorre bladeren die op de bodem lagen.

De man was echter teleurgesteld toen hij het net weer ophaalde en merkte dat er in plaats van vissen, druiven en bladeren in zaten.

‘Er zitten zeker alleen maar kleine vissen in de vijver. In het kanaal zal ik wel wat vangen,’ mompelde hij terwijl hij wegliep.

‘Pffft, dat was op het nippertje zeg,’ fluisterde Rondvis.

‘Zeg dat wel, als we niet snel waren gaan schuilen, hadden we zeker vastgezeten in dat net,’ antwoordde Platvis.

Rondvis snuffelde bezorgd rond op de bodem van de vijver en zei: ‘De man heeft wel bijna al onze druiven uit onze vijver gehaald met zijn net.’

‘Maak je maar geen zorgen, morgen zullen we Roodborstje vragen om genoeg druiven voor ons te plukken,’ antwoordde Platvis.

[p. 19]

De volgende dag kregen Rondvis en Platvis inderdaad genoeg druiven van Roodborstje. Ze hadden weer voldoende eten voor een hele tijd en zij konden weer zonder zorgen van het leven in de vijver genieten.

Dagelijks genoten onze vriendjes van de vele libellen en de vlinders die laag kwamen overvliegen en van de sprinkhanen die van grasspriet naar grasspriet sprongen. Af en toe speelden zij ook een partijtje mee met de kikkers die de vijver regelmatig een bezoek brachten.