Anjumara en Sriba

[p. 13]

Roodborstje

De twee visjes groeiden heel hard, iedere dag werden zij een stuk groter. Maar de grote vis scheen veel sneller te groeien, hij was al twee keer zo groot als de kleine.

Bovendien had hij ook een andere vorm dan de kleine. De kleine vis was namelijk plat en de grote was rond.

Ook zij zagen dat zij heel verschillend waren. Op een dag vroeg het kleine visje aan de grote vis: ‘Hoe komt het dat jij groter bent dan ik en waarom ben je ook dikker dan ik ben?...’ De grote vis moest lang nadenken.

‘Misschien komt het doordat ik veel meer druiven eet dan jij,’ antwoordde hij aarzelend.

‘Denk je dat het daardoor komt?’ vroeg de kleine vis.

‘Weet je wat, we zullen het aan onze vriendje in de boom vragen,’ stelde de grote vis voor. Met het vriendje in de boom bedoelde hij een vogel. Dagelijks kwam het Roodborstje van de rijpe druiven eten en omdat hij steeds een paar in de vijver liet vallen, dachten de visjes dat hij hun vriendje was.

[p. 14]

‘Hallo! Hallo!’ riepen de vissen. Ze staken met hun hoofdjes ver uit het water. Maar de vogel zag hen niet. Hij keek geschrokken om zich heen.

‘Wie roept daar?’ vroeg hij. ‘Wij!’ antwoordden de vissen.

Roodborstje werd nog onrustiger, omdat hij nog steeds niet wist waar de stemmen vandaan kwamen. Hij spreidde zijn vleugels en wilde wegvliegen.

‘Niet weggaan, we zijn hier, onder je, kijk dan!’ Eindelijk zag hij de vissen in de vijver.

‘O, dus jullie zijn het die mij zo lieten schrikken! Dat is niet leuk hoor,’ zei Roodborstje boos.

[p. 15]

‘Het was echt niet onze bedoeling om je te laten schrikken,’ zei het kleine visje.

‘Mogen we je wat vragen?’ vroeg de grote vis vriendelijk.

‘Nee, er liggen al genoeg druiven in het water!’ riep de vogel.

‘Wij willen helemaal geen druiven vragen,’ zeiden de vissen.

‘Wat dan wel?’ vroeg Roodborstje nieuwsgierig.

‘We willen graag weten wie wij zijn,’ antwoordde de grote vis.

Roodborstje moest heel hard lachen: ‘Ha! Ha! Ha!’

‘Waarom lach je?’ vroegen de vissen.

‘Omdat het een domme vraag is,’ antwoordde Roodborstje.

‘Jullie willen mij toch niet vertellen dat jullie niet weten dat jullie vissen zijn?’ vroeg hij. ‘Vissen! Zijn wij vissen? Wat zijn vissen eigenlijk?’ vroegen de vissen haastig.

‘Nou, je vindt vissen eigenlijk bijna overal waar er water is, ze kunnen alleen in water leven. Ik ben bijvoorbeeld een vogel, vogels leven in de lucht en in de bomen omdat ze kunnen vliegen.’

‘Maar als wij alle twee vissen zijn, waarom is hij dan anders dan ik?’ vroeg de kleine vis aan Roodborstje en wees op de grote vis.

‘Net als hoe je verschillende vogels hebt, zo heb je ook verschillende vissen. Jij bent een platte vis en je vriendje is een ronde vis,’ antwoordde Roodborstje.

‘Zo... dus ik ben Platvis en hij is Rondvis?’ vroeg de kleine vis.

‘Zoiets ja,’ antwoordde Roodborstje.

‘Gelukkig weten we nu wat wij zijn, voortaan ben ik Rondvis en jij Platvis, ga je daarmee akkoord?’ vroeg de grote vis aan de kleine.

‘Dat vind ik prima,’ antwoordde de kleine.

‘Ziezo, dan is dat dan weer geregeld,’ zei de vogel.