Vervolg der dichtlievende uitspanningen

[p. 398]

Dans van 't gevolg van Thalia, onder 't zingen van verscheiden' Couplets,

Op de Wyze van Wilhelmus van Nassouwen.

Wilhelmus van Oranje,
Wy eeren steeds uw bloed,
Dat ons van 't juk van Spanje
Verlost heeft en behoed.

Hy, die des Lands behoeder
En Vader tot zich nam,
Liet ons toch onze Moeder,
En spruiten van den Stam.

De Hemel laatze groeien
In schoonheid en verstand.
Zo moet de Vrede bloeien
Tot heil van 't Vryë Land!

Verschoon met gunstige oogen,
't Geen aan dit spel ontbreekt.
Wy doen 't naar ons vermoogen,
En 't is ons hart, dat spreekt.