Vervolg der dichtlievende uitspanningen
(1754)–Jan Jacob Mauricius– Auteursrechtvrij
[pagina 359]
| |
Afscheit van kinderen.
Myn Zoon is weg, en, ach! 'k zag U dan ook vertrekken,
Myn Schoonzoon, myn' Cecilia!
Hoe best myn Geest weêr op te wekken?
Ik Volg U met myn' wenschen na.
Dees' Reis moge U tot heil verstrekken!
UwGa naar voetnoot* Vader, dien elk een in Zwitserlant hoog acht,
Begeert uwe overkomst, en wacht U met verlangen.
Hy zal op 't vriend'lykst U ontfangen:
Gy brengt twee Spruiten meê, tot steun van zyn Geslacht.
O Hemel, wil hen toch met uwe gunst bestraelen!
Gy, Zoontje, groei, groei op in Deugden en Verstant.
| |
[pagina 360]
| |
En Gy, Margreet, wat zou by uw geluk ooit haelen,
Geleekt gy Ga naar voetnoot†Margareet, 't sieraet van Nederlant!
'k Ben, daer 'k my daeglyks voel ten duist'ren Grave daelen,
Van Uw Gezelschap nu, myn Kind'ren, weêr ontbloot.
Vaertwel! vaertwel, ligt zie 'k U nooit wèêr voor myn' Doot.
|