Vervolg der dichtlievende uitspanningen
(1754)–Jan Jacob Mauricius–
Auteursrechtvrij
[pagina 358]
| |
Die, verzelt van Jonkvrouwe haere Dochter, my met haar Bezoek vereert hadt.
Zou 'k niet van myn geluk gewaegen!
'k Heb, daer ik 't niet verwachte, U in myn' Tuin begroet,
Twee Schoonheén te gelyk ontmoet;
En mag, verheugt, daer roem op draegen!
Gy zyt nog even schoon, Ga naar voetnoot*Graevin,
Als toen ik U laetst zag, wel twintig Jaer' geleeden.
Uw' Dochter pronkt, als Gy, met Geest, Bevalligheden,
Met Deugden en Verstant; ze is waerd' dat elk haerminn'.
Gelukkig, die den Prys zal winnen,
Aen hem door zuiv're Liefde en Hymen toegeschikt!
Gelukkig hy, wiens Hart, aen 't haere vastgestrikt
Met lieve Banden, steets haer teder zal beminnen,
En steets bemint zal zyn! Hoe heuchlyk is de Echt
Voor die dat Lot is toegelegt!
Zy volg haer' Moeder na, het puik der Gemaelinnen!
|
|