Vervolg der dichtlievende uitspanningen
(1754)–Jan Jacob Mauricius–
Auteursrechtvrij
[pagina 354]
| |
De onbestendigheit der ondermaensche zaeken.
Ga naar voetnoot*'t Neigt alles hier op Aerd' naer zyn' Vernietiging,
Zo dra 't geklommen is. Welk een' verandering!
Wat onbestendigheit! Karthaeg, Korinth', Mycenen,
En Troje en Babylon, al lang zyt gy verdweenen!
Uw' Naemen, eertyts wytvermaert,
Zyn slechts tot Taelsieraên bewaert.
Gy, die 't geleerde Athene uw' Wetten hebt geschonken,
O Solon! Demostheén, vergode Sokrates;
Gy ook, Tooneelzon Sofokles,
Newton en Archimeed', die heerlyk hebt geblonken;
En Gy, op dat ik meer nog zeg',
Boerhave en Hyppokraet', gy gingt den zelfden weg.
|
|