Vervolg der dichtlievende uitspanningen

[p. 352]

Dankbetuiging voor vereerden Kaep-wyn.

Myn waerde Neef, en Gy, myn Nichtje,

'k Zend U dit vriendelyk Gedichtje.

Leeft lang, vereênt van hart en zin!

Geen' twist, geen naere zorg sluipe immer t'uwent in!

Maekt, maekt een goet gebruik van 't leeven,

En van de Goed'ren U gegeeven.

Ziet goet Gezelschap in Uw keurlyk Lustprieel;

Op Uw vermaekelyk Kasteel.

Vervrolykt uwen Geest in groene Wandeldreeven.

Dat nooit de Tyt U daer verveel!

Zult gy niet haest weêr derwaerts koomen?

Men kan daer gy thans zyt, zelfs van plaizier niet dromen,
Zeî Nichtje ons laetst. Verlaet dan spoedig toch dien Oort,

Daer men zo veel van Koortsen hoort;

Daer de Bevalligheên niet woonen,

Maer slechts huisvesten, als zich Nichtje eens koomt vertoonen.

[p. 353]

 

Ik denk, gy hebt, myn Neef, zo veel niet in uw hooft,

 

Dat gy vergeeten zoudt 't geen gy my hebt belooft.

 

'k Zal fyne Tongen daer op nooden....

 

Gy houdt uw Woort; 'k ontfang, ik proef uw' dierb'ren Wyn!

 

Vloei, vloei, eêl Druivenat! 'k smaek uw geluk, o Goden!

 

Behoud uw Nektar vry, met al uw Ambrozyn.