Vervolg der dichtlievende uitspanningen

[p. 274]

Aan den weledelen gestrengen heer,
den heer M^r. Aris van der Mieden,

Schepen en Raad der Stad Alkmaar,
Verkooren tot Lid van den Raad van Staaten.

De Burgermeester, Uw Grootvader, was myn Vriend.
Ik heb (waar blyft de tyd!) haast veertig jaar geleeden,
In Themis strydperk met en tegen hem gediend.
'k Zocht hem te volgen, doch met ongelyke schreeden.
(Hy was de Cicero, 't Orakel van 't Quartier)
En zyn' welspreekendheid ontstak myn jeugdig vier.
'k Heb naderhand met hem in 't Staatenhof gezeeten,
En kan getuigen, met wat yver en beleid
Hy voor 's Lands Welvaart trouw gewaakt heeft en gepleit.
'k Heb sedert buitens Lands myn leeven meest versleeten,
En hoorde met vermaak ver over Zee de faam
Den lof vermelden van Uw' Vaders dierbren naam,
Die reeds in 't bloeiendst van zyn' tyd, op elks verlangen,
Met CORENS^* tabberd in het Graavenhof omhangen,

* De beroemde Raadsheer Coren is de Overgrootvader geweest van de Moeder des Raadsheers Van der Mieden.

[p. 275]

 

In arbeid onvermoeid, onkreukbaar in zyn' pligt,

 

De schaal van 't heilig Recht houdt in het eevenwicht.

 

Dit is nog 't minste van zyn' lof. Zyn' kragt van reden,

 

Zyn' deftigheid, gesierd met vriendelyke zeden,

 

Zyn' schrander oordeel, zyn' doorkneede weetenschap,

 

Zyn' zuivre Deugd verdient nog hooger' Eeretrap.

 

Zelfs de afgunst...Zangster, zwyg. Ik zie den Raadsheer wenken.

 

Ook mogt men Vriendenpligt van vleiery verdenken.

 

Hoe, pligt! ô ja, 'k erken 't. Wanneer ik, krank en zwak,

 

Weêr t'huis quam, onderdrukt, door loogentaal geschonden,

 

Heb ik in hem een' Vriend, een' waaren Vriend gevonden,

 

Die my den moed opbeurde, en voor myn' onschuld sprak.

 

't Verheugt my dus, daar ik den dag nog mag beleeven,

 

Dat ik zyn' Zoon, die zich zyn' Naam zo waardig toont,

 

Door ANNA'S wysheid met aanzienlyke eer bekroond,

 

Den roem zyns Vaders en Grootvaders na zie streeven.

 

Elk pryst Haar keur, myn heer. Gy, van Uw' eerste jeugd,

 

Door 's Vaders wyze hand gevormd tot vlyt en deugd,

 

Hebt Uw verstand gevoed met pit en merg van boeken.

 

Doch met geen' schoolkunde, of bespieg'ling vergenoegd,

 

Hebt gy de wysheid in haar' oirsprong zelf gaan zoeken,

 

En menschen kennis met geleerdheid zaamgevoegd,

[p. 276]

 

Met oordeel reizende in verscheiden' Waereldsdeelen.

 

Volg, volg dat spoor, vervul de hoop van Uw geslacht.

 

Toon, dat geen' Adelaars gemeene Vogels teelen.

 

Zie, wat's LANDS MOEDER en gants Neêrland van U wacht.

 

Zo blyve Deugd en Eer steeds in Uw Stamhuis erflyk,

 

En Van der MIEDEN'S Naam in 's Landskronyk onsterflyk.

 

 

 

1754.