Vervolg der dichtlievende uitspanningen

[p. 271]

Aan den heere van Kruiningen,

Ter gelegenheid van zyne Gelukwensching op 't Bewind-hebberschap van den Heere Burgermeester Hop.^†

Ik zie, uw' Zangster vliegt klapwiekende naar 't Y,
Nu HOP, wiens deugd men in en buiten 't Land hoort roemen,
(De Nyd durft zelf zyn' naam niet dan met eerbied noemen)
Zyn' hand staat aan het roer der Ooster Maatschappy.
Graag hadt de myne haar gevolgt en meêgezongen:
(Gy weet, hoe hoog ik zyn' verdiensten acht en eer)
Doch de eêlste snaaren van haar' harp zyn afgesprongen.
Haar' vlerken klappen niet in dit onstuimig weêr.
Mogt zy me eens weder in de warmte op Zee verzellen,
Dan zou ze, ruim van long, de doffe harp weêr stellen,
En, zingende uit de borst, met onbekrompen' vlucht
Rondom de scheepskajuit omzwieren in de lucht.

1753.

† Zie 't zelve onder de volgende gedichten van den Heer van Kruiningen.