Dichtlievende uitspanningen
(1753)–Jan Jacob Mauricius–
Auteursrechtvrij
[pagina 232]
| |
Regeerend' Burgermeester en Raet der Stadt Amsterdam, enz. enz. enz.
Myn' hartsvriendin, de Poëzy,
Diê vaek myn' geest verquikt en strekt tot artzeny,
Als ze oogenblikken maekt van lange en sleepende uuren,
En Wintersche Avonden, die anders Eeuwen duuren;
Die Schoone (heeft ze dus voldaen aen haeren plicht?
Brengt my niets anders, dan dit nederig Gedicht.
Zoude ik van vreugd' geen' blyken geeven,
Nu Hop, in Staetkunde uitgeleert,
Wiens Deugt en Wysheid elk waerdeert,
Tot Burgermeester is verheeven!
Dus zie 'k in 't eind' myn' wensch volbragt!
De Waerdigheit, U opgedraegen,
(Wien kan met recht die keur mishaegen?)
Hadt ik voorlang U toegedacht.
NB. 't Zal den Liefhebberen der Dichtkunde zekerlyk aangenaam zyn, dat ik by deeze gelegenbeid eenige Gedichten van mynen geëerden Vriend, der Heer van Kruiningen, hier volgen laat. | |
[pagina 233]
| |
De Alzegenaer rekke uwe Jaeren,
Tot heil van Hollants Vryenstaet,
Daer Ge, Aristides in den Raet,
Kunt Hudde en Hoofden evenaeren.
Geluk! geluk, o Amstelstadt!
Geluk! geluk, o Burgervader!
Duld dat een Vrient U heuchlyk nader'.
Geen Vleier onderschryft dit Bladt.
Dit zy genoeg voor U! Laet Febus Lievelingen,
Zoo spreekt ze, laet uw' Vrient op hooger Toonen zingen;
Mauricius verschaff' het êelste Dichtbanket,
Om deezen grooten dag te vieren.
Uw klein, gering Geschenkje, eenvoudig voorgezet,
Zal 't Feest misschien ook niet ontsieren.
P.A. de Huybert, Den 2 Februari 1753. Hr. van Kruiningen. |
|