Die my zyn Gedicht ten Verjaardage van Zyne Doorluchtigste Hoogheit, den Jongen Heere Stathouder, voorgeleezen hadt.
Den 8 Maart 1753.
IEts Groots, iets Heerelyks durft ge U thans onderwinden!
En kan by 't Vorst'lyk Hof Uw Dicht goetkeuring vinden;
't Is een vergoding voor U waerd'.
Dat zich een Dichter durft ten hoogsten Top verheffen,
Is schoon en loffelyk, al zou het Lot hem treffen
| |
En Hy in 't Zeenat smoorde of in de Hengstebron.
Maer nooit hebt gy dien val te wachten.
Gy zyt gequeekt op Helikon,
En zweeft op zuivre Fenixschachten,
Gelyk een Adelaer, die naer het Zonlicht klimt,
Daer vruchteloos de Nyt U van ter zy begrimt.
|
-
voetnoot(1)
- Deeze vier eerste regels zyn eene Navolging van den Franschen Dichter de la Motte, die, zelf Horatius navolgende, zich dus hooren laet in een' zyner Lierzangen, den geleerden Dacier toegezongen
Si j'execute ce que j'ose,
Et que mon vol hardi puisse plaire à tes yeux,
Ton suffrage pour moi vaut une Apotbéose.
J'ai déjà le Frant dans les Cieux!
-
voetnoot(2)
-
‘J'aime mieux, nouvel Icare,
‘Sur les traces de Pindare
‘Tomber du Ciel le plus haut,
‘Que, loué de Fontenelle,
‘Raser, craintive Hyrondelle,
‘La Terre comme Perrault.
Dat is:
'k Wil liever, op het spoor van Pindarus, myn' vlucht
Ten Hemel heffen om op Helikon te praelen,
Al zou 'k, als Ikarus, in 't vuur der Zonnestraelen
Myn' wieken smelten, en neêrploffen uit de lucht,
Dan met een' Maevius gerymde Prose schryven,
En Leg by de aerd', gelyk een' bange zwaluw, dryven.
Dit doet gedenken aan 't zeggen van den reukeloozen Faëton in de twee fraeye vaerzen van Quinaults Opera:
Il est beau qu'un Mortel jusques au Ciel s'éleve.
Il est beau mëme d'en tomber.
't Zou een meesterstuk zyn, dit in 't Nederlandsch met dezelfde kragt en kortheid uit te drukken. De zin komt hier op uit:
Zich met een' stoute vlucht ten Hemel op te heffen,
Doet aen een sterveling, hoe 't uitval', altyd eer.
Ja laet hem vry de blixem treffen,
Toch stort hy groots met glorie neêr.
|
Auteursrechtvrij