Besluit der dichtlievende uitspanningen, met verscheidene byvoegzelen

[p. 49]

Fabel. De zywurm.

DE nyv're Zywurm slyt

Haar gantschen levenstyd

Met spinnen, werkende met onvermoelden vlyt,
En voedt met zuinigheid eenvoudig zich met bladen.
Dus rustig leevende, wordt ze, als een teder kind,
Zacht ingebakerd, maar in fyne zyde draaden,

Waar aan ze niets, dat hard is, vindt.

Zy laat zich zoetjes in de zachte luiers winden,

En heeft noch vyanden, noch vrinden.

Zy roert geen' poot,

En legt, als dood.

't Verveelt haar eind'lyk dus zich lang te laaten wiegen.
Zy maakt zich vlerken, en met nieuwen moed bezield,
Breekt zy het zyde net, dat haar belemmerd hieldt.
Zo verre is 't wel! maar zy vermeet zich meê te vliegen.
Dit is een doodstuip, die 't Tooneelspel eind'lyk sluit.

Daar mede is haar' historie uit.

De Leezer, zonder veel zyn' harssenen te slypen,

Zal zelf den zin van dit Verdichtzel ligt begrypen.