Besluit der dichtlievende uitspanningen, met verscheidene byvoegzelen

[p. 48]

Navolging Van 't Fransch van Cassaigne.
op een' roos.

KOel, teder Roosje, zo verquikkelyk van geur,

Zo zacht, zo leevendig van kleur,

Uw aart en lot is kort te leeven.

Maar moog'lyk zal men my den geest nog eer zien geeven.

De dood, die 'k afwacht zonder schrik,

Kan strax den draad myns leevens kerven.

Gy zult ligt deezen dag nog sterven,

Maar ik misschien in 't oogenblik.

1757.