De Noordsche weereld
(1685)–Frederik Martens, Pierre Martin de la Martinière– AuteursrechtvrijVertoond in twee nieuwe, aenmercklijcke, derwaerts gedaene reysen: d'eene, van de heer Martiniere, door Noorweegen, Lapland, Boranday, Siberien, Samojessie, Ys-land, Groenland en Nova-Zembla
VI. Hoofd-stuck.
| |
[pagina 14]
| |
ter over de Bergh-wercken, om hem onse aen hem houdende Brieven over te geven. Te gelijck versoghten wy, dat hy onse inhebbende Graenen wou ontfangen soo spoedigh als mogelijck was. Ga naar voetnoot+ Doch wy kregen tot antwoord, dat al sijne Dienaers in de Mijnen, of Berg-wercken, waeren; derhalven hy yemand derwaerts moest senden, eer d'uytlossingh kon geschieden. Ick, sulcks vernomen hebbende, bad onsen Hoofdman, my verlof te willen geven, om met des Intendants Boode derwaerts te moogen gaen; 't welck hy my gewilligh vergunde. Ga naar voetnoot+ De volgende Morgen begaeven wy ons beyde (ick en d'afgesondene) vroegh te Paerd, en reeden met malkander nae Steckby; zijnde een groot Vleck, ontrent ses Mijlen van Drontheym gelegen. Ga naar voetnoot+ Wy vonden geraedsaem, hier t' overnagten; eensdeels wegens den aennaerderenden avond (alhoewel 't noch maer twee uren op den namiddagh was); andersdeels om dat wy door een groot Bosch moesten rijden, zijnde vol Wolven, Beeren, en Lijnxen. Vermits nu deese Dieren seer wreed en grimmigh zijn, soo sou onse voorgenoomene Reys by naght veel gevaerlijcker zijn geweest, als by dagh. Ga naar voetnoot+ Met 't aenbreecken des volgenden daghs, vertrocken wy weer van Steckby; settende onsen wegh na de Bergh-wercken voort. Tegens den avond quaemen wy by de Smelt-hut; alwaer wy, nae de gewoonte deeses Lands, onthaeld wierden met Taback, Brandewijn en Bier, soo veel als wy verdragen moghten. Ga naar voetnoot+ Hier quam ick by een Commis, die, vermits hy een Edelman uyt Noorwegen in Franckrijck had gediend, goed Fransch sprack. 'k Verhaelde hem, hoe de begeerte, om de Berg-wercken te mogen besightigen, my derwaerts had gevoerd; en bad hem, my de Vriendschap te willen bewijsen, om my hier in de behulpsaeme hand te bieden. Hy beloofde, 's anderen daeghs my in deese saeck te sullen vergenoegen. Nae dat wy nu twee uyren langh vry sterck met malkander hadden gedroncken, begaeven wy ons eyndelijck te bed. |