Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte
(1591)–Philips van Marnix van Sint Aldegonde– AuteursrechtvrijAlso sy int 20. Capit. des boecks Exodi beschreuen staen, Ende worden andermael verhaelt int 5. Cap. des boecks Deuteronomij. | |
1Ende God sprack alle dese woirden, seggende. | |
[1] | |
2
Ga naar margenoot+ ICk ben de Heer, dijn God genadig,
Die uyt Egypti slauerny',
Dy heb verlost met mijn hant dadig.
| |
[pagina *]
| |
II. Gebot. | |
[2] | |
4
Ga naar margenoot+ Geen beelt gegoten noch gesneden
Maeck dy, noch geen gelijckenis,
Van al wat boven oft beneden,
In hemel, eird', oft water is.
| |
[3] | |
5
Ga naar margenoot+ Du salt voir hun de knie niet boogen,
Noch doen hun dienst oft offerwerck.
Ick ben de Heer, heb my voir oogen:
Ick ben dijn God zeloers end sterck.
| |
[4]Die d'afkomst van die my vergrammen,
Straf tot int derd' end vierde kindt:
| |
6
Ga naar margenoot+ End doe genaed' aen duysent stammen,
Van die my vreest end my bemint.
III. Gebot. | |
[5] | |
7
Ga naar margenoot+ Des Heeren naem groot end hoochweirdig,
In ydelheyt niet en vermaen.
Want wie Gods naem gebruyckt lichtveirdig,
Sal s'Heeren straffe niet ontgaen.
IIII. Gebot. | |
[6] | |
[7] | |
10
Ga naar margenoot+ Den sevenden is s'Heeren feeste:
Daerom en werck dan gantzlijck niet,
Du, noch dijn Soin, knecht, maegt noch beeste,
Noch vremdeling in dijn gebiedt.
| |
[8] | |
11
Ga naar margenoot+ Want in ses dagen, God volmaeckte
Eerd', Hemel, Zee end haer beslach:
Den sevenden, sijn werck hy staeckte:
Dies heyligd' hy den Sabbath dach.
V. Gebot. | |
[9] | |
[pagina *]
| |
Op dat dijn leven werd verlengt:
End dijn geluck end voerspoet meere,
Int landt dat God de Heer dy schenckt.
VI. Gebot. | |
[10] | |
16
Ga naar margenoot+ Du salst geen valsche tuygnis spreken,
Van dijnen naesten, wie hy sy.
X. Gebot. | |
[11] | |
17
Ga naar margenoot+ Begeir dijns naesten huys, noch have,
Noch sijne vrou, noch sijnen knecht,
Noch os, noch esel, maegt noch slave,
Noch yet dat hem toekoim met recht.
|
|