Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den Cxxxv. Psalm.

De Prophete vermaent de Gemeynte om God te loven van wegen syner almachticheyt, over alle creatueren, ende naementlijck over alle sijne vyanden: Maer insonderheyt van wegen sijner genade ende goedertierenheyt over sijne kercke, twelck hy aerdichlijk verciert met de tegenstellinge der afgoden.

1

Halleluiah. Prijset den HEERE.

[1]

1

⁺ PRijset hooglijck sHeeren Naem,
Ghy die sijne Dienaers sijt,
Loift hem met den geest verblijt.

+ Prijset den Name des HEEREN, Prijset hem ghy Dienaers des HEEREN.

2

⁺ Die ghy wort geacht bequaem,
Om te staen in Godes huys,
End in sijnen voirvloer kuys.

+ Die ghy staet inden huyse des HEEREN, Inde voirvloeren des huyses onses Gods.

[2]

3

⁺ Prijst den Heer, want hy is goet:
Lofsingt sijnen Name soet.

+ Prijset den HEERE, want de HEERE is goet, lofsinget sijnen Naeme, want hy is lieflijck.

4

⁺ Hy heeft Iacob boven al
Als hem sijnde lief getal,
Uuytvercoren, end gehadt
Israel voir sijnen schat.

+ Want de HEERE heeft hem seluen Iacob uytvercoren, [ende] Israel voir sijnen eygenen schat.

[p. *]

[3]

5

⁺ Want ick wete dat de Heer
Groot is, end te boven gaet
Aller Goden macht end eer.

+ Voirwaer ick wete dat de HEERE groot is, ende onse Heere is bouen alle Goden.

6

⁺ Hy doet sijnen wil end raet
Inden Hemel, s'eirtrijx dal,
In Zee end afgronden al.

+ De HEERE doet alles wat hem gelieft in Hemel ende op eirde, inde Zee ende alle afgronden.

[4]

7

⁺ Die de dampen van het endt
Des eirtbodems, drijuet op:
Blixems in den regen wendt,
End in menich waterdrop:
Ende brengt de winden vocht
Uuyt sijn schatten inde locht.

+ Die de wolcdampen van het eynde des eirtbodems opdrijft, hy maeckt de blixemen tot regen, hy brengt den wint uyt sijne schatten.

[5]

8

⁺ Hy bracht in Egypten om
Deerstgeboren alle gaer,
Van den mensch tot aen tvee stom.

+ Die de eerstgeborene des Egipten-lands geslagen heeft, vanden mensche af tot aen het veeh.

9

⁺ Ende dede wonderbaer
Vele teeckens, tsijnen lof,
Tegen Pharo end sijn hof.

+ Hy heeft int midden van dy, o Egipten, teeckenen end wonderen gesonden, tegen Pharao ende alle sijne Dienaren.

[6]

10

⁺ Die veel volckren heeft gevelt,
Ende Coningen gedoot:

+ Die vele volckeren geslagen heeft, ende geweldige Coningen gedoodet.

11

⁺ Hy heeft Sihon, end tgewelt
Des volx Emor gantz ontbloot,
Met Hog Coninck van Basan
End al trijck van Canaan.

+ Sihon den Coninck der Emoriten ende Hog den Coninck van Basan ende [de Coningen van] alle de Coninkrijcken [des landts] Canaan.

[7]

12

⁺ Heeft voorts ingeruymt haer landt,
Sijnen volck van Israel
Die het hout van sijner handt
Tot een erf doir sijn beuel.

+ Ende heeft haere landtschap tot erfdeel wtgegeuen, tot een erfdeel aen Israel sijn volck.

13

⁺ Dijnen Naem is wijt verbreyt
Heer, tot inder eewicheyt.
(1) ***

+ O HEERE, dijnen Naem [is] in eewicheyt: O HEERE, dijne geheuchnisse is van geslachte tot geslachte.

[8]

Dijn geheugnis is vermaert
Van geslacht, Heer, tot geslacht:

14

⁺ God sal sijn volck wel bewaert
Richten onder sijne macht,
Ende thoonen hertzen rou
Over sijne Dienaers trou.

+ Want de HEERE sal sijn volck recht doen, ende sal sick bewegen ouer sijne Dienaren.

[p. *]

[9]

15

⁺ Maer de beelden, die tvolck hout
Voir noothelpers, in een kerck,
Tsy van siluer oft van gout
Sijn maer smenschen handen werck.

+ De beelden der volckeren [sijn] siluer ende gout, een werck der menschen handen.

16

⁺ S'hebben mont, maer spraeckeloos:
Oogen, die niet sien altoos.

+ Sy hebben mont, maer en spreken niet: sy hebben oogen, ende en sien niet.

[10]

17

⁺ S'hebben ooren, niet te min
Sy en hooren geen geluyt:
Noch en scheppen adem in,
Met den mont, noch adem uyt.

+ Sy hebben ooren, ende en hooren niet, oock en isser geenen adem in haeren mondt.

18

⁺ Sulcx sy yeglijck die s'opricht
End sijn hope daer op sticht.

+ De gene die se maecken moeten haer gelijck werden, [ende] een yegelijck die daer op vertrout.

[11]

19

⁺ Maer du volck van Israel,
Geef den Heere lof end danck:
End du Arons, huys vertel
Sijnen lof met dijn gesanck.

+ [Ghy] huys Israels, louet den HEERE, ghy huys Aarons, louet den HEERE.

20

⁺ Du Levitische geslacht,
Prijs God uyt al dijne macht,

+ Ghy huys van Leui, louet den HEERE, ghy die den HEERE vreeset, louet den HEERE.

[12]

Alle die den Heere vreest,
Geeft hem sijnen lof end eer:
Doch wt Sion allermeest.

21

⁺ Yeglijck love God den Heer,
Yeglijck seg, ick love hem,
Die woint in Ierusalem.

+ De HEERE sy gelouet uyt Sion, die daer woinet binnen Ierusalem. Haleluiah. Prijset den HEERE.