Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den Cxviii. Psalm.

David verweckt de Gemeynte Gods tot grootmakinge zijns lofs, hoochroemende syne menichvuldige verlossingen ende weldaden, soo aen zynen Persoon, als aen de gantze gemeynte bewesen. Hy maelt af de selve gemeynte alsoo zy inden Tempel gaet. Ende is een prophecye vande toecomste des Heeren Christi, die vande hooge priesteren ende voirneemsten des volcks soude verworpen, maer vande geloovigen werden aengenomen. Mitgaders een vermaninge om God lof te singen, so aende Opperpriesteren, als aen de geheel gemeynte.

[1]

1

⁺ LOift God end geeft hem prijs end eere,
Want hy is milt end machtich soet,
In eeuwicheyt soo lancx soo meere,
Blijft dueren sijn genade goet.

+ Louet den HEERE, want hy is goetdadich, want sijne goetgunsticheyt duert eeuwichlijck.

2

⁺ Laet Israel nu

+ Dat Israel nu segge, sijne goetgunstigheit duert eewichlic.

[p. *]

 

vry verconden,

 

End roemen inden geest verblijt,

 

Dat sijn genaed is niet om gronden,

 

End duert gestadich alle tijt.

[2]

3

⁺ Laet Aarons huys nv vry belijden
Des Heeren goede gunsticheyt,
End seggen, dat sy t'alle tijden
Geduert tot inder eewicheyt.

+ Dat die [vanden] huyse Aarons nv seggen, sijne goetgunsticheyt duert eewichlick.

4

⁺ Die vreesen Gods des Heeren naeme,
Midts hun sijn goetheyt is bekent,
Dat sy vry seggen al te same,
Dat sijn genaed is sonder endt.

+ Dat die den HEERE vreesen nv seggen, sijne goetgonstigheyt duert eewichlic.

[3]

5

⁺ Doe ick met anxt benout my vonde,
Ick aenriep God in mijn gebet,
Hy hoorde my, ter selver stonde
Werdd' ick opt ruym van hem geset.

+ Vyt benautheyt hebbe ick den HEERE aengeroepen, ende de HEERE heeft my geantwoirt [stellende my] op het ruyme.

6

⁺ De Heere die my hoorde clagen,
Heeft aen mijn sijde sick gewendt:
Daerom en sal ick niet vertsagen
Voor s'menschen doen, oft dreygement.
(1) ***

+ De HEERE is met my, ick en sal niet vreesen, wat my de mensche doe.

[4]

7

⁺ Hy keerdt hem gunstich aen mijn sijde,
Met mijne helpers toegerust:
Daeromme sal ick aensien blijde,
Aen mijnen vyandt mijnen lust.

+ De HEERE is met my, onder de gene die my helpen: dies sal ic [mijnen lust] aen mijne haters sien.

8

⁺ Tis beter op den Heer te bouwen,
Dan op de menschen al gelijck.

+ Tis beter op den HEERE sick te verlaten, dan op den mensche te vertrouwen.

9

⁺ Tis beter Gode te vertrouwen,
Dan Heeren, oft dan Vorsten rijck.

+ Tis beter sick op den HEERE te verlaten, dan op Vorsten te betrouwen.

[5]

10

⁺ My hebben allerhande scharen
Omringt, tot mijn leedt end verdriet,
Maer in Gods naem sal ick voortvaren,
End brengens' al gelijck te niet.

+ Allerley volcken hadden my omcingelt, maer voirwaer ick salse verslaen inden naeme des HEEREN.

11

⁺ Sy hadden my met haer genooten
Wel vast besloten gantz rontom:
Ick salse nochtans ommestooten,
End in Gods name brengen om.

+ Sy hadden my omcingelt, ia sy hadden my rontom beset, maer voirwaer ick salse verslaen inden name des HEEREN.

[6]

12

⁺ Als Biën hadden sy vol toirnen
My heel beset, maer haere macht
Ghinck uyt, gelijck een vier van doirnen.
Ick hebs' in Gods naem omgebracht.

+ Sy hadden my omringt als Biën [doch] sy sijn gelijck een vier van doirnen uyt gegaeen. Voirwaer ick salse verslaen inden name des HEEREN.

13

⁺ Du vyandt hebst my hardt gestouwet
Om my te brengen aen den val,
Maer God daer mijn hert op vertrouwet,
Heeft my geholpen over al.

+ Du hebst my hart gestouwet, om te doen vallen, maer de HEERE heeft my geholpen.

[7]

14

⁺ Mijn stercke cracht is God almachtig,
Hy is mijn vreugt, hy is mijn liedt:
Hy heeft my met zijn handen crachtig
Verlost uyt alle mijn verdriet.

+ De HEERE is mijne sterckte [ende mijn] liedt, ende is my tot mijn heyl geworden.

15

⁺ In huysen daer de vroim' verkeeren,
Men hoorter groot gerucht van vreugt.
Men segt end singt: De handt des Heeren
Bewijst een sonderlinge deugt.
(2) ***

+ Stemme van vrolijckheyt ende van verlossinge [wort] inde hutten der gerechtige [vernomen seggende] de rechterhandt des HEEREN doet cracht.

[8]

16

⁺ Gods rechterhandt is hooch verheven,
Sijn handt end erm is machtich sterck:
Hy heeft een wonderdaet bedreven,
Hy heeft gedaen een seer groot werck.

+ De rechterhant des HEEREN is hooch verheven, de rechterhandt des HEEREN doet kracht.

17

⁺ Dies sal ick leven sonder sorgen,
Versekert sijnde voir de doot,
End sal vertellen alle morgen,
Des Heeren wonderdaden groot.

+ Ick en sal niet sterven maer levendich blijven, ende sal de wercken des HEEREN vertellen.

[9]

18

⁺ Tis waer, hy heeft my aender sielen
Wel hart gestraft end gecastijt,
Doch liet my daerom niet vernielen,
Noch gantz uytroeyen t'eenger tijt.

+ De HEERE heeft my wel dapper gecastijt, doch hy en heeft my inden doot niet overgelevert.

19

⁺ Doet my de deuren dan vry open
Des Tempels, daer de vroim ingaen.
Ick wilder in, met vaster hopen,
Om van Gods lof te doen vermaen.

+ Doet my de poorten der gerechtigheyt open: ick sal daerinne gaen [ende] sal den HEERE loven.

[p. *]

[10]

20

⁺ Dit sijn des Heeren schoone deuren,
Dits sijnen tempel end portael,
De vromen mogen sonder treuren
Daerinne vry gaen al te mael:

+ Dit is de poorte des HEEREN, de gerechtige sullen daer inne gaen.

21

⁺ Daerom wil ick O, God dy prijsen,
Dat du hebst mijn gebet verhoort,
End eenen yeglick onderwijsen,
Dat du mijn heyl bist rechtevoort.
(3) ***

+ Ick sal dy loven, om dat du my verhooret hebst, ende my tot [mynen] heyl geworden bist.

[11]

22

⁺ Den steen die smaedlick was verstooten,
Iae oock vant bowvolck int gemeen,
Heeft het gebou in een gesloten,
End is geworden den hoecksteen.

+ Den steen die de Bowlieden verworpen hebben, is tot eenen voirneemsten hooftsteen des hoecks geworden.

23

⁺ Dit is voirwaer een werck besonder,
Geschiet door Gods wil ende macht,
End is in onsen oogen wonder,
Daer yeglijck op moet nemen acht.

+ Sulcx is vanden HEERE geschiet, ende tselve is wonder in onsen oogen.

[12]

24

⁺ Dit is den vierdach uytgelesen,
Die God de Heer verordent heeft:
Laet ons daer inne vrolijck wesen,
Want God ons oorsaeck daer toe geeft.

+ Dit is den dach die de HEERE gemaeckt heeft, latet ons vrolijck zijn, ende ons inden selven verheugen.

25

⁺ Ach lieve Heer, wil ons bevrijen:
Help doch O Heer, dat bid' ick dy.
Laet het geluckelijck gedijen
Den Coninck: end dijn volck stae by.

+ Och lieve HEERE, help doch nu, och lieve HEERE, laet het doch welgedijen.

[13]

26

⁺ Geloift sy die hier is gecomen,
End heeft sick in Gods naem verthoont,
Wy bidden dattet u mach vromen,
Ghy alle die Gods huys bewoont.

+ Gebenedijt sy hy die daer comt inden name des HEEREN. Wy segenen v [die ghy syt] vanden huyse des HEEREN.

27

⁺ De Heer is God, hy heeft ons blinden
Beschenen met zijn licht seer claer.
Comt: laet ons het slachtoffer binden
Vast aende hoornen van t'altaer.

+ De HEERE is God ende hy heeft ons verlicht. Bindet [dan] het slachtoffer met zeelen aende hoirnen des Altaers.

[14]

28

⁺ Du bist mijn God daer ick op bouwe,
Ick sal dy geven lof end eer.
Du bist mijn God dien ick vertrouwe,
Ick sal dy eewlijck roemen, Heer.

+ Du bist mijn God, ende ick sal dy loven, [Ia] mijn God, daerom sal ick dy verhoogen.

29

⁺ Comt vry God loven ende dancken,
Want sijne goedicheyt is groot,
End sijn genaede sonder wancken
Duert eewichlijck, in allen noot.

+ Lovet den HERE, want hy is goetdadich. Want sijne goetgunstigheyt duert eewichlijck.