Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den lxxxviij. Psalm.

De Prophete stellende voir oogen de sware aenvechtingen die hy geleden heeft, geeft allen geloovigen een voirschrift, hoe sy sick in haeren druck tot God sullen keeren, ende van hem troost verwachten.

1

Een Psalmliet, voir den Oppersangmeester, onder de kinderen Korah, [om te singen] op Mahalath Lehannoth. Een berichtsliedt van Heiman den Esrahiter.

[1]

2

⁺ O Heer mijn hulp end mijn ontset,
Ick schreye dagen ende nachten.

+ O HEERE [du] God mijner salicheyt Ick schreye nacht ende dach voir dy.

3

⁺ Laet voir dy comen mijne clachten,
End mijn hertgrondelijck gebedt,
Neyg doch tot mijn geschrey dijn ooren,
Om my genadich aen te hooren.

+ Mijn gebet come voir dijn aengesicht, neyge dijne ooren tot mijn geschrey.

[p. *]

[2]

4

⁺ Mijn siel is sat van tegenspoet,
Mijn leven is schier onder d'eirde.

+ Want mijne siele is sat van tegenspoet, ende mijn leven is tot aen het graf gecomen.

5

⁺ Ick ben geacht van minder weirde
Dan diemen reeds ten grave doet:
Oft als een man die sonder crachten,
Moet van benautheyt gantz versmachten.

+ Ick hebbe gerekent geweest met den genen die inden kuyl sijn nedergedaelt, ick ben geweest als een man die geen kracht en heeft.

[3]

6

⁺ Ick ben gelijck een lichaem doot,
Van alle kenniss' schier begeven,
Als die vermoort, voorts naer hun leven
Begraven liggen in een sloot,
Daer du niet eenmael wilst op dencken:
Want tsijn dijn handen diese crencken.

+ Onder de dooden afgesondert [van het leven] als de verslagene, die in het graf liggen, welcker du niet meer en gedenckest: ende sy sijn van dijner hant afgehouwen.

[4]

7

⁺ Du hebst my Heer, in eenen put,
In duysternis end doncker gaten,
End leeg' afgronden neer gelaten.

+ Du hebst my inden ondersten kuyl gelegt, inde duysternissen [als] in afgronden.

8

⁺ End dijnen toirn op my geschudt:
Du hebst my plat ter neer geslagen,
Met al dijn golven ende vlagen.

+ Dijnen toirne valt op my, ende du hebst my ter nedergedrongen, met alle dijne waterbaren. Selah.

[5]

9

⁺ Du hebst van my vervreimt seer wijt,
Mijn naeste vrienden ende magen:
Du doetst mijn aensicht hun mishagen,
Met eenen grouwel end verwijt.
Uyt desen ancxt, die thert my sluyt,
En can ick geensins raken uyt.
***

+ Du hebst mijne bekenden van my vervremdet, du hebst my tot eenen grouwel voir haer gemaect: ick ben besloten ende en can niet uytcomen.

[6]

10

⁺ Twelck my so swaer valt, dat my d'oog,
Heel sprietelt ende truert van smerten.
Ick roep' dy daeglijcx aen van herten,
End streck mijn handt tot dy omhoog.

+ Mijne ooge treurt van ellende, O HEERE ick roepe dy alle dage aen, ick strecke mijne handen tot dywaerts.

11

⁺ Wat wachtstu Heer? wilstdu doen mercken
Aen dooden, dijne wonderwercken?

+ Salstu aen eenen dooden een wonderwerck doen? oft sullen de overledene opstaen om dy te loven? Selah.

[7]

Sal dan een lichaem rot, opstaen,
Om dijnen naem te comen loven?

12

⁺ Oft die int graf sijn neergeschoven,
Van dijn genade doen vermaen?
End die de doot eens heeft verslonden,

+ Sal dijne goetgunstigheyt int graf worden vertellet? ende dijne getrouwicheyt inden onderganck?

[p. *]

 

Heer sullen die dijn trouw oorconden?

[8]

13

⁺ Oft salmen inde duysternis
Dijn wonderdaden openbaren?
End dijn gerechtigheyt verklaren,
Int landt daert al vergeten is?

+ Sal dijn wonderwerck inde duysternisse bekent worden, ende dijne gerechtigheyt inden lande der vergetenisse?

14

⁺ Doch Heer, ick schrey end koim getreden,
Tot dy heel vroech met mijn gebeden.

+ Doch ick O HEERE schreye tot dy: ende des morgens sal dy mijn gebet tegemoet comen.

[9]

15

⁺ Waerom verstootstu my so straf,
End houdst dijn aengesicht verborgen?

+ O HEERE waeromme verstootst du mijne siele? ende verbergest dijn aengesicht voir my?

16

⁺ Ick steeck vol commers ende sorgen.
End sterf van mijner jeuget af:
Ick draeg dijn schricking' die my crencken,
End maecken my groot achterdencken.

+ Ick ben ellendig ende [gae als] stervende van ioncx op, Ick drage dijne verschrickingen [ende] ben [vol] achterdenckens.

[10]

17

⁺ Dijn gramschap heeft my overgaen:
Ick ben verdorven doir dijn' schroomen,

+ Dijne toirnicheden sijn over my gegaen: dijne verschrickingen hebben my [inden gront] afgehouwen.

18

⁺ Die daglijcx my als waterstroomen,
Omcinglen end om verre slaen.
Ick ben alom, waer ick my keere,
Met dijnen toirn' omringest Heere.

+ Sy hebben my alle dage omcingelt als water, sy hebben my tsamen omgeuen.

[11]

19

⁺ Du hebst van my seer verr' gedaen,
Mijn magen ende beste vrinden:
Die my te voren wel beminden,
End mijner saeck haer namen aen,
Sijn tsamen nu van my geweken,
End hebben heymlijck sick versteken.

+ Du hebst van my [mijnen] vrient ende medegeselle vervremdet, mijne bekende [houden sick] int duyster.