Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den lxxxiij. Psalm.

De gemeynte claecht seer swaerlijck, over de verbondtenissen ende raetslagingen der godloosen, tot geheele uytroedinge der godsaligen: Biddende dat God met hun wil handelen also hy voirtijts met den volcken gedaen heeft, die tegen het volck van Israel streden.

1

Een gesanck end Psalmliedt Asaphs.

[1]

2

⁺ EN houd dy doch niet langer stil,
En swijg niet meer in dit geschil,
O God, wil onser niet vergeten,

+ O God en houde dy niet stil: en swijge niet, ende en zy niet stille O God.

3

⁺ Want dijne vyanden niet vieren,
Maer buldren, rasen ende tieren,
End steken thooft op, seer vermeten.

+ Want sie, dijne vyanden tieren, ende die dy haten, steken het hooft op.

[2]

4

⁺ Sy hebben slechts uyt encklen haet,
Besloten haren schalcken raet,
Int heymelijck, tot dijns volcks schade:
End hebben onder sick gesworen
Tverderf van al dijn uytvercoren,
Die schuylen onder dijn genade.

+ Sy hebben eenen heymelicken raet listelijck besloten tegen dijn volck ende hebben geraetslaegt tegen de gene die onder dy schuylen.

[3]

5

⁺ Sy spraken: koimt, laet ons terstont
Dit volck verderven inden gront,
End brengent met hun also veirde,
Dat haeren naem gantz werdd vergeten,
End datmen qualijck kan geweten

+ Sy spraecken, komt aen laetse ons uytroeyen, dat het geen volck meer en zy: ende dat des naems Israels niet meer gedacht en werde.

[p. *]

 

Of Israel oyt tradt op d'eirde.

[4]

6

⁺ Sy hebben tsamen raet gedicht,
End tegen dy, verbondt gesticht,

+ Voirwaer sy hebben [als] met een herte te samen geraetspleegt, sy hebben tegen dy een verbont geslagen.

7

⁺ Want Edom end d'Ismaeliten,
Tvolck Moabs ende de geslachten
Van Agar, voegen haer heyrcrachten,

+ De tenten van Edom, ende de Ismaeliten, Moab, ende de Hagarenen.

8

⁺ Met Gebal end den Ammoniten.

+ Gebal ende Ammon, ende Hamalec, de Palestinen, met de inwoinderen van Tijrus

[5]

Het row Amalekiter landt,
End Tyrus liggend aen de strandt
Sijns eens met tvolck der Palestienen.

9

⁺ Oock Assur is daer toegeslagen,
End wilt het met Loths kindren wagen,
Om hun tot haeren erm te dienen.

+ Oock heeft sick Assur by hun gevoegt, sy hebben den kinderen Lots [voir eenen] erm gedient. Selah

[6]

10

⁺ O Heer, wil met hun ommegaen,
Gelijck du eertijts hebst gedaen
Met Maedjans volck, die schandlijck weken,
End Iabins knechten die verslagen

+ Doe hun gelijck als den Madianiten, gelijck als Siserah, als Iabin aen de beke van Kison [wedervaren is.]

11

⁺ Met Siserah in Hendor lagen,
Als mest, by Kisons waterbeken.
(1) ***

+ [Die] in Hendor uytgeroeyt werden, sy werden mest op der aerden.

[7]

12

⁺ Hun Vorsten, geef uyt dijnen throon
Des Orebs end des Seebs loon,
Des Sebahs end Salmunahs mede
Al haeren Heeren.

+ Maeckse [ia oock] hare Vorsten, als Horeb, ende als Seeb, ende alle hare voirneemste Heeren, als Sebah, ende Salmunah.

13

⁺ Die daer spraken:
Laet ons ons' palen breeder maken,
Laet ons beerven Gods woinstede.

+ Die geseyt hadden, laet ons de woinsteden Godes tot ons erfdeel maken

[8]

14

⁺ Draeys' om end om, end met hun rol,
Mijn God, gelijck met eenen bol.
End maecks' als kaf voir stercke winden.

+ O mijn God, maeckse gelijck als eenen ronden bol, als kaf voir den wint.

15

⁺ Oft soomen siet een vlamme blaken
Int bosch, end thout tot kolen maken,
End boomen opt gebercht verslinden.

+ Gelijck als een vier een bosch verbrant, ende een vlamme de bergen ontsteeckt:

[9]

16

⁺ Niet anders, Heer, daer inne slae,
End volgse met onweder nae,
Den storm verderfs' aen alle hoecken.

+ Also vervolghse met dijnen storm, ende verschrickse met dijnen onweder.

17

⁺ Laet schand haer aengesicht bedecken:

+ Maeck hun aengesicht vol schanden, op datmen dijnen name soecke o HEERE.

[p. *]

 

Op datmen leer' aen sulcke ghecken,

 

Met vreese, dijnen naem te soecken.

[10]

18

⁺ Heer, laetse met spot end verdriet
Verslagencomen gantz te niet.

+ [Geef] dat sy te schande werden, ende verbaest tot inder eewigheyt, dat sy schaemroot worden ende vergaen.

19

⁺ Op dat men wete sonder dwalen
Dat du heetst IEHOVAH de Heere,
Dien alleen toecomt prijs end eere,
Tot aen des eirtrijcks leste palen.

+ Ende dat men wete dat du bist alleene de gene, wiens naem is IEHOVAH, de Allerhoogste over het gantsche eirtrijck.