Het boeck der Psalmen. Wt de Hebreische sprake in Nederduitschen dichte

Den lxxxj. Psalm.

De Prophete vermaent eenen yegelijcken, God in alle manieren te loven, verhalende syne groote wonderdaden, inden uyttocht uyt Egypten, ende andere syne weldaden, met de welcke hy als gestreden heeft tegen des volcx ondanckbaerheyt.

1

Voir den Oppersangmeester op Gittith. [Een liet] Asaphs.

[1]

2

⁺ SIngt met hertzen vreugt,
Tlof Gods onses Heeren,
Onse sterckt end deught.
Lofsingt claer end hel,
God van Israel

+ Singet vrolijck Gode onser sterckte, singet overluyt uyt vreugden van Gode Iacobs.

[p. *]

 

juycht tot sijner eeren.

[2]

3

⁺ Koimt aen met gesanck
End met soete snaren:
Datmen hoor tgeclanck,
Van harp end van luyt,
Trommel ende fluyt,
Om God te verclaren.

+ Heft aen u psalmliedt ende langet de trommel her, [ende] de lieffelicke citer met der luyten.

[3]

4

⁺ Op de nieuwe Maen
Steeckt vry de trompetten,
Laet tvolck comen aen,
End met blijden geest,
Vieren onse feest,
Volgens onse wetten.

+ Steeckt de trompette op de nieuwe maene, ten bestemden tijde van onsen feestdach.

[4]

5

⁺ Want in Israel
Is dit onse wijse:
Ia tis een bevel,
End een recht geset
In Gods Iacobs wet,
Tsijnen lof end prijse.

+ Want dit is een wijse in Israel [ende] een recht des Godes Iacobs.

[5]

6

⁺ Die dit oorcondt claer
Steld' in Iosephs palen:
Voerende sijn schaer
Uyt Egypten landt
Daer wy geen verstandt,
Hadden vander talen.
(1) ***

+ Hy heeft sulc tot getuygenisse onder Ioseph ingesettet, als hy over tlant van Egypten wttoog, (daer ic een tale hoorde, die ick niet enverstonde.)

[6]

7

⁺ Ick heb hem den last
Vanden hals geschoven
(Sprack hy) ende vast
Trowlijck bygestaen,
End sijn handt ontslaen,
Van sPotbackers oven.

+ [Seggende] ick hebbe sijnen rugge vanden last ontslagen, [so dat] sijne handen vande potten ontlastet werden.

[7]

8

⁺ Daer du schier versmoort
Van druck laegst heel t'onder:
Heb ick stracx verhoort
Dijn stem end gekrijt,
End heb dy bevrijt,

+ Du hebst [wesende] in benautheyt geroepen, ende ick hebbe dy verlosset: ick hebbe dy geantwoirdet [sijnde] int verborgen des donders.

[p. *]

 

Schuylend' in den donder.

[8]

⁺ Ick heb dy beproeft
Aen den vloet der twisten,
Ende my bedroeft,
Doe ick dy bevondt
Dobbel inden grondt,
End vol arge listen.

+ Ick hebbe dy beproeft aende wateren van Meribah. Selah.

[9]

9

⁺ Ick sprack, mijn volck hoirt
Ick wil dy getuygen
Mijnen wech end woirt:
Woudstu slechs dijn oor
Bieden tot gehoor,
End thert tot my buygen.

+ [Seggende] Hoor [du] mijn volck ende ick sal over dy oorconden, Israel [och] dat du na my hoordest.

[10]

10

⁺ Du salst neven my
Geenen God aenveirden,
Hy sy wie hy sy:
Noch oock jmmermeer
Bieden dienst oft eer
Andren God op eirden.

+ Geen vremt God en salder onder dy wesen, ende du en salt dy niet buygen voir eenen onbekenden God.

[11]

11

⁺ Want ick ben de Heer
End dijn God genadich,
Groot end machtich seer:
Ick heb dy gebracht
Doir mijn stercke macht
Uyt Egypten smadich.
(2) ***

+ Ick ben de HEERE dijn God, die dy uyt Egipten lande hebbe doen optrecken.

[12]

⁺ Doe wijt op, den mont,
Neem aen, mijn weldaden.
End ter selver stont,
Sal ick dy met goet
In all' overvloet,
Vullen end versaden.

+ Doe dijnen mont wijt open, ende Ick sal hem vullen.

[13]

12

⁺ Maer mijn volck seer steeg
Keert van my sijn ooren,
So het altijts pleeg:
End Israel blijft
Evenseer verstijft,
End wilt my niet hooren.

+ Maer mijn volck en heeft na mijne stemme niet gehoort, ende Israel en heeft mijns niet gewilt.

[14]

13

⁺ Dies geef icks' oock op,
In haer crijgel sinnen

+ Dies hebbe ickse over gegeven inde stegigheyt haers herten, so dat sy nae hare raetslagen gewandelt hebben.

[p. *]

 

Dat sy haeren kop,

 

Volgen met der daet:

 

End naer eygen raet,

 

Alle dinck beginnen.

[15]

14

⁺ Hadde mijn volck doch
My, gehoor gegeven,
Sonder valsch bedroch:
End dat Israel,
Waer nae mijn bevel,
Op mijn baen gebleven.

+ Och dat mijn volck nae my gehoort hadde: dat Israel in mijne wegen gewandelt hadde.

[16]

15

⁺ Ick hadd' also saen,
Al die hen sijn tegen
Doen te gronde gaen:
Ende mijne handt
Haddes' al met schandt,
Plat ter neer geslegen.

+ Ick soude in korten [tijt] hare vyanden ter neder geslagen hebben. Ende mijne handt tegen hare wederpartijen gekeert hebben.

[17]

16

⁺ Die God wederstaen,
Souden hem al truerich
Hebben dienst gedaen.
Ende sijne jeugt
Had gegroeyt in vreugt,
End vreed eewich duerich.

+ Die den HEERE haten, souden sick [uyt vreese onder] hem geveynsdelijck gehouden hebben: ende haeren tijt hadde eewich geduert.

[18]

17

⁺ Ick soud hem kort om
Hebben laten spijsen
Met fijn terwen blom,
End in overvloet,
Hebben honich soet
Doen wt steenen rijsen.

+ Ende [God] soude hem met het merg vander terwe gespijset hebben, ende ick soude [segt hy] dy versadiget hebben met honigh vloeijende uyt den rotsesteen.