Het boeck der psalmen Davids

De Cxxix. Psalm.

De Kercke Godes, verhaelt hare menigfuldige verdruckingen in deser vverelt, mitsgaders Godes verlossinghen, ende het verderuen haerder vyanden.

1. Een uytnemende hoogtreffelijck liedt.

SY hebben my van joncx op' onghespaert,

[fol. Yviijv]

 

Swaerlijck benout: mach Israel vry seggen,

 

2. Ja van kints aen, hebben sy my beswaert,

 

Maer konden noyt my heel ter nederleggen.

 

3. * Als offmen my den rugg' hadd' omghedelft,

 

Met eenen ploegh, end' heel lancx opgesneden,

 

Met voren diep, van deen tot dander helft,

 

Sulcx was t'verdriet end' last dien sy my deden.

 

4. * Maer God de Heer rechtveerdich inder daet,

 

Hieuw flocx ontwee, der boosen stercke stringen:

 

5. All' die Syon nagaen met boosen haet,

 

Sal hy oock soo met schand' te rugge dwinghen.

 

6. * Het sal hun gaen g'lijck als den graes' des dacx.

 

T'welckmen seer snel, eer het kan recht opschieten

 

Verwelcken siet, end' gantz verdrooghen stracx:

 

Soo datmen niet daervan en kan ghenieten.

 

7. * Ja dat oock niet een maeyer inden noot,

 

Slechts een handt vol daer van soud' konnen maeyen:

 

Men soud' veel min een ghervenlesers schoot

 

Met sulcken gras ymmermeer kunnen laeyen.

 

8. * Men siet oock niet dat die daer gaen voorby,

 

Spreken, de Heer verleen v synen seghen:

 

In den naem Gods van herten wenschen wy

 

Dat v wel gae in allen uwen weghen.