Het boeck der psalmen Davids

De Cxxv. Psalm.

De Prophete beschrijft de standtvasticheyt der kercke Gods, ende de cortheyt haerder verdruckinghen, Biddende Godt voor haere heylichmakinghe ende voorspoet, ende der god'loosen uytroedinghe.

1. Een uytnemende hoogtreffelijcke liedt.

DIe op God haer vertrouwen stellen,

Sullen tot eew'ger stont,

Staen op een vasten gront.

Gh'lijck Sions berg staet sonder hellen,

End' nemmermeer en sal afwijcken

Ofte beswijcken.

2. * Ghelijck Jerusalem rontomme,

Is met ghebergt' bewalt,

Dat gheenssins en vervalt:

Alsoo sal God zijn heyligdomme,

End' zijn volck eewelijck beschermen

Onder zijn ermen.

[fol. Yvjr]

 

3. * Want op der vromen lott end' erue,

 

Sullen de boose straff',

 

Niet rusten haren staff:

 

Om die te brenghen ten verderue:

 

Op dats' uyt ondult tot boos' leuen,

 

Haer niet begheuen.

 

4. * O Heer doe wel den vromen herten:

 

5. Maer velt de boosen om,

 

Die wand'len slim end' crom.

 

Met alle die staen nae quaey perten:

 

Maer laet Israel d'eerd' betreden,

 

In rust end' vreden.