Het boeck der psalmen Davids

De Cxxvj. Psalm.

De Ghemeynte danckt Godt voor syne vvonderbare verlossinghe ende biddet dat hy die selue volbringen vville. Leerende dat Godt nae groote benautheden eenen heerlijcken troost den synen laet toecomen.

1. Een uytnemende hoogtreffelijck liedt.

DOe Godt uyt s'vyants handt end' macht
T'ghevanghen Sions volck we'erbracht,
Het docht ons slechts een droom te zijn,
Oft een ghesicht end' loose schijn.
2. Ons' hert' was blyd', so

[fol. Yvjv]

 

dat ons monden.

 

End' tonghen om te lacchen stonden:

 

Elck een die dit groot werck sach aen,

 

Sprack: Godt heeft dees' lie'n veel ghedaen.

 

3. * Voorwaer du is een seer groot werck,

 

Dat Godt ons doet door sijn handt sterck:

 

Daerom' ist dat wy dryuen vreugt,

 

Om dat ons Godt doet sulcke deugt.

 

4. Wil Heer al d'ander med' ghevanghen

 

Oock brenghen t'huys, na ons verlanghen:

 

Als of een water beke diep,

 

In eene dorr' woestyne liep.

 

5. * Al die met tranen end' met smaet,

 

Hebben gesaeyt haer lieue saet,

 

Hun sal de droeffenis vergaen,

 

Als sy afmaeyen sullen t'graen.

 

6. Sy ginghen voorwaer treurich saeyen,

 

Maer sullen't nu met vreuchde maeyen:

 

End' vrolijck brenghen haren schoot,

 

Vol schoouen corens schoon end' groot.