Het boeck der psalmen Davids

De Lv. Psalm.

Sijnde de afvallicheyt Absaloms voor handen, Dauid bidt om syne verlossinghe ende syner vyanden verderf. Daer nae sterckt sick seluen met een vast vertrouwen, eensdeels uyt aensien van t'gene datter om-

[fol. Ivijr]

megaet, eensdeels uyt ervaringe ende oock eensdeels van vveghen der god'loosheydt der vyanden.

1. Den oppersangmeester op t'snaren spel, Een berichtsliedt Dauids.

2. UErhoor my Godt in mijn ghebeden
Versteeck dy niet van myne reden.
3. Verstae my Heer, wil my verhooren.
Dewyl' ick doch met all' ootmoet,
In mijn gheclach dy vall' te voet,
End' deerlijck schreye voor dijn ooren.
4. * Om t'krijsschen der ghen' die my haten
End' hare dreyghen niet en laten
End' de god'loos' die my verdrucken.

Die listen soecken met verraet,

Om my t'aentyghen haer misdaet,
End' teghen my verwoedich rucken.
5. * Mijn hert' uyt ancxt end' benautheden
Beeft ende reyert in mijn leden:
Ick ben uyt vrees' des doots besweken.
6. Ick schudd' end' beue seer verschreckt
Met schroomen ben ick ouerdeckt,

[fol. Ivijv]

 

7. So dat ick dus uyt ancxt moet spreken.

 

* Och die my nu mocht vleughels gheuen

 

Om als een duyfu' om hoogh' verheuen

 

Te moghen snellijck wech gaen dryuen.

 

End' dat ick daer naer rusten mocht

 

8. Ick soud' wech vlieghen door de locht,

 

In een woestijn om daer te blyuen.

 

9. * Ick soude myne vlucht versnellen

 

Van dese stormen ende wellen:

 

End' vry gaen van des' wervelwinden.

 

10. Verderff' o Heer, haer tonghe splijt,

 

Want men kan niet dan enckel spijt

 

Twist end' oproer in haer stadt vinden.

 

11. * Nacht ende dach siet m'om haer wallen

 

All' ouerlast end' moetwil stallen.

 

In't midden heersschen d'onuerlaten

 

12. Met valsch bedroch end' schalckheyt boos

 

List, leughen ende treken loos,

 

En scheyden nerghens van haer straten.

 

(1.) ** **

 

13. * Want tis gheen vyant o Godt Heere,

 

Die my beraedt schand' end' oneere:

 

Want anders hadd' ick't kunnen lyden.

 

Want hiel my yemant wederpaert

 

Die my zijn haet hadd' gh'openbaert,

 

Ick waer gheweken van ter syden:

 

14. * Maer du een van mijn mitghesellen,

 

Daer ick m'altijts pleech na te stellen,

 

Mijn vrient ghemeedsaem bouen d'ander

 

15. Die wy dick in m'alcanders schoot

 

Met lust ontderkend' onsen noot,

 

In Godts huys ginghen met malcander.

 

16. * De snelle doot moet s' haestich halen.

 

So dats' al leuend' in't graf dalen,

 

Want alle boosheyt sietmen sweuen,

[fol. Iviijr]

 

In haer gheselschap ende rott.

 

17. Maer ick roep aen den Heer mijn Godt,

 

Die my behouden sal int leuen.

 

18. * Vroeg ende laet end' ten middaghe

 

Sal ick tot Godt doen myne claghe,

 

End' roepen: want hy sal m'aenhooren.

 

19. Hy heeft mijn siel uyt kryghen swaer,

 

In vred' ghebracht, daer veel te gaer

 

Entteghen my hadden ghesworen.

 

20. * Godt hoort end' straftse wel rechtveerdig

 

Want hy doch sitt't in zijn throon weerdig,

 

In eewicheyt voor allen tyden.

 

21. Sy zijn verstockt in haer ghemoet

 

End' keeren haer tot gantz gheen goet,

 

Noch vreesen Godt om t'boos te myden.

 

22. * De god'loos' heeft zijn handt ghesteken,

 

Aen die die met hem vergheleken

 

In vrientschap was: end' t'bant vertreden.

 

23. Sijn spraeck is glatt soet ende sacht,

 

So dat zy schier een boter slacht:

 

Maer t'hert' steeckt vol crijgs end' onvreden.

 

* Sijn woorden zoo sacht henen dryuen,

 

Als salf oft oly van olyuen,

 

End' snyden doch als scherpe sweerden.

 

24. Werp dyne sorgh' in Godes schoot

 

Hy sal v voeden inden noot:

 

De vrom' en valt toch niet ter eerden.

 

25. * Du salts' o Heer Godt nedervellen

 

End' door dijn cracht storten ter hellen,

 

Gheen valsche lieden noch moordadich,

 

Die nae t'bloet staen, sullen bevrijt

 

Ter helfte brenghen haren tijdt

 

Maer ick vertrouw op Godt ghenadich.