De Prophete hebbende de Godsalighe vermaent tot ghehoor,
verclaert sijn vertrouwen op God ende de versekertheyt der verrysenisse ende
des eewighen leuens, bewysende de ydelheyt der ghenen die op andere dinghen
haer verlaten, uyt de onsekerheyt der seluen, ende der menschen
sterffelijckheyt, ende ten laetsten vermaent de godsalighen dat sy haer tot al
sulcx niet en begheuen.
1. Den Oppersangmeester onder de kinderen Korach, Een Psalm
liedt.
2. GHy volcken all' hoort dit wel neerstich aen
Ghy werelts lie'n laet't v ter ooren gaen
3. Beyd' groot end' cleyn, oock schamel ende rijck,
Eel end' one'el. hoort vlytich te ghelijck.
4. Want wyse leer' sal gaen uyt mynen mont
End' goet verstant uyt mynes herten gront.
5. Tot
[Folio Hviijv]
[fol. Hviijv]
myne spraeck wil ick selff
neyghen d'ooren
End' op mijn harp' een schoon dicht laten hooren.
6. * Waerom soud' ick ontsett't zijn van ghemoet
In tijdt van ancxt oft eenich teghenspoet?
Ofschoon die schaer der Godloos' m'ouerviel'
End' treedde my van achter op de hiel?
7. Sy moghen vast vertrouwen op haer macht,
End' op haer goet beroemen haer met pracht,
8. Doch gheene mensch en lost zijns broeders leuen
Noch kan t'ranzoen voor zijn doot Gode geuen:
9. * Want het rantzoen haers leuens is te dier,
Dan dat sy't oyt opbrenghen konden hier.
10. Tis doch om niet, datmen wend't arbeyt aen
Om eewich hier den doot end' t'graf t'ontgaen.
11. Want yegh'lijck siet de wysen gaen ter doot,
D'onwysen med' end' dwasen kleyn end' groot:
Ja men siet oock dat zo wanneer zy steruen
Die vreemde lie'n haer haef' end' goet beeruen.
12. * Nochtans int hert' makens' haer seluen vroet
Auteursrechtelijk beschermd