Het boeck der psalmen Davids

De xlviij. Psalm.

De Psalmdichter looft ende danct God van de verlossinghe des Iodisschen volcks, verclaert het gevaer daer sy in ghevveest sijn, versterckt der Godsalighen ghelooue, vermaent de ghemeynte om de vasticheyt der beloftenisse Godts te bekennen.

1. Een Psalmliedt den kinderen Korach.

2. HEt is doch in zijn heyl'ghe stadt
Sijn heyligdom end' syne schatt,
Dat Gods macht

[fol. Hvijr]

 

heerlijck wort ghewesen,

 

End' bouen alle dinck ghepresen.

 

3. De berg' seer schoon int gesicht,

 

Sion die int Noorden licht,

 

S'Conincx woonstadt schoon bedegen

 

Is seer lustich wel geleghen,

 

Dat ick het te rechte noeme,

 

S'werelts lust end' edel bloeme.

 

4. * In haer palleysen is bekent

 

De Heer voor haer sterck fondament:

 

5. Want doe de Coninghen vermeten

 

Daer teghen waren opgheseten.

 

6. Hebben t'selue wel ghemerckt,

 

Datse Godts handt hadd' ghesterckt

 

Waer af zijnde seer verslaghen,

 

Moesten stracx uyt vrees' verzaghen,

 

End' met schromen ende beuen,

 

Inde vlucht haer flocx begheuen.

[fol. Hvijv]

 

7. * Sy rey'rden treurich end' beswaert,

 

Ghelijck een vrouw die haer kindt baert,

 

8. Oft t'schip dat vanden storm ghesmeten

 

In stucken, wort van een ghereten.

 

9. Wy selfs hebben't soo ghespoort,

 

Gh'lijck wy't hadden eerst ghehoort,

 

Als wy die woonplaets betrachten,

 

Dyner stadt Heer der heyrcrachten,

 

End' die heylighe woonstede,

 

Die de Heer bewoont met vrede.

 

(1.) ** **

 

* Godt heeft haer gront so vast gheleyt

 

Dat sy sal staen in eewicheyt.

 

10. Daer kunnen wy in dyner kercken

 

Dijn goedicheyt Heer wel bemercken.

 

11. Gh'lijck alomme wordt vernoemt,

 

Dyne naem end' hoogh' beroemt,

 

Also hoortmen oock verhalen

 

Dijn loff aen des werelts palen.

 

Want met gh'recht'heyt end' ghenaden,

 

Is dijn handt altijts gheladen.

 

12. * De berg van Sion staet in vreugt

 

De dochters Juda seer verheugt,

 

Met grooter blyschap sullen vieren,

 

Om dijn gherichten goedertieren.

 

13. Gaet om Sion heel rontom,

 

Telt haer Torrens om end' om,

 

14. Neemt wel waer haer stercke wallen,

 

Laet haet huysen v bevallen,

 

Op dat ghyse moghet rommen

 

Dien die nae ons sullen commen.

 

15. * Want dese Godt is onse Godt,

 

Die ouer al heeft een ghebot

 

End' eewich blijft, hy sal ons leyden

 

Tot dat de doot ons comme scheyden.