Het boeck der psalmen Davids

De xxx. Psalm.

Dauid sijnde vander vlucht wederghekeert, ende hebbende sijn hof ghesuyuert van Absalons onreynicheden, looft Godt ende vermaent de Godsalighen tot het selue, verhalende de ellende daer hy in ghesteken heeft, ende de naghevolgde verlossinghe.

1. Een Psalm Dauids, (welck is) een Liedt der wyinghe des huys Dauids.

2. ICk wil met lofsang wel bequaem
O Godt ver-

[fol. Eiijv]

 

heffen dynen naem.

 

Want du my nae mijn toeversicht

 

Om hoogh' hebst weder opghericht,

 

End' hebst doch geenssins willen lyden,

 

Dat sick mijn vyant soud' verblyden.

 

3. * O Heer mijn Godt ick riep tot dy

 

End' mijn ghesontheyt gaefstu my.

 

4. Mijn leuen hebstu uyt het graf

 

Ghelost: want ick nam gheheel aff:

 

Ick was schier onder d'eerde bleuen

 

Als du my gaefst een nieuwe leuen.

 

5. * Godts uytvercoren al ghelijck

 

Looft Godt den Heer in hemelrijck:

 

Houdt in ghedacht'nis all' te saem

 

De weerde van zijn heyl'ghen naem:

 

6. Want syne gramschap wort verswonden

 

End' gantz ghestilt in corter stonden.

 

* Maer zijn ghenade, gunst' end' danck

 

Gheduert all' onse leuen lanck,

 

Daer uyt gheschiet dat druck end' clacht'

 

Des auonts t'onsent wel vernacht:

 

Maer als de daeg'raet is gheresen

 

Verthoont hem we'er een vrolijck wesen.

[fol. Eiiijr]

 

(1.) ** **

 

7. * Doet my al ginck na mynen lust

 

End' dat ick was in vred' end' rust,

 

Ick sprack: t'gaet nu met my te deg'

 

Ick sal niet struyck'len uyt de weg'.

 

8. Du hadtst uyt gunst end' wel ghevallen

 

Mijn berg' ghesterckt met goede wallen.

 

* Maer so haest als dijn aensicht werdt

 

Voor my ghebergt: versloeg mijn hert'.

 

9. Ick riep tot dy met ancxt bevaen,

 

End' badt dy Heer ootmoedich aen.

 

10. Ick sprack: o Heer, wat salt dy baten

 

Dat ick int graf werd' ne'erghelaten.

 

* Soud' onder d'eerd' een leeflos stoff

 

Verbreyden kunnen dynen loff?

 

Oft dyne waerheyt maken kondt?

 

11. Verhoor my Heer' tot deser stondt,

 

End' wil dy mijnr' ellend' ontfermen

 

Du sy mijn hulp, wil my beschermen.

 

12. * Du hebst ghewendt mijn rouw' end' leedt

 

In vrolijckheyt, end' my vercleet

 

In stede van een sack met vreugt.

 

13. Op dat mijn tonge seer verheugt

 

Niet swyghe, maer dijn loff verconde.

 

Dies lou'ick dy Heer t'elcker stonde.