Het boeck der psalmen Davids

De xxxj. Psalm.

Dauid sijnde tot het uyterste verdruckt, bidt Godt om verlossinge, verclarende het vertrouwen dat hy heeft op syne barmherticheyt ende de swaricheyt van syne ellenden, ende wenschet synen vyanden ongheluck ende verderf: ten laetsten, als hebbende synen wensch vercreghen, looft Godt voor sijn weldaden ende vermaent de godsalige tot de de liefde ende dienst Godts.

[fol. Eiiijv]

Den Oppersangmeester, Een Psalmliedt Dauids.

2. MYn hop' op dy o Heer ick bouwe

Dies laet my nimmermeer

Gheraken tot oneer:

Maer nae dijn waerheyt ende trouwe,

Maeck my midts dijn ghenade

Bevrijdt van schand' end' schade.

3. * Neyg t'mywaerts dijn ghenadig ooren

End' kom van stonden aen

Om my trouw' by te staen.

Sy du mijn borcht niet om verstooren

T'huys myner toevlucht vaste

End' help my uyt den laste.

4. * Du bist mijn rotz' end' stercke walle:

Om dijns selfs heyl'ghe Naem,

Leyd m'op den wech bequaem.

5. Behoed my dat ick niet en valle

Int uytghespannen garen:

Want du kanst my bewaren.

6. * Mijn gheest bevel' ick in dijn handen

Want du hebst my bevrijdt

O Godt ghetrouw', altijdt.

7. Al die met yd'len yver branden

Nae leughens, haet' ick seere

Want ick troost' m'op den Heere.

[fol. Evr]

 

(1.) ** **

 

8. * Ick wil m'in dijn ghenaed' verblyden

 

End' vrolijck met ghesanck

 

Dy segghen loff end' danck:

 

Want du hebst aenghesien mijn lyden

 

End' myne siel benouwet

 

Midtlydich aengheschouwet.

 

9. * Du 'n hebst my noch noyt opghegheuen

 

In s'vyants handt end' macht

 

Die my gher'n hadd' om'bracht.

 

Maer hebst mijn voeten sonder sneuen

 

End' vry van s'vyants netten

 

Op't ruyme willen setten.

 

10. * Wil ouer my mitlyden draghen

 

Want ancxt end' swaer verdriet

 

My brenghen schier te niet.

 

Mijn ooghen zijn van smert verslaghen

 

De moet is my ghesoncken,

 

De buyck is ne'er ghesloncken.

 

11. * Mijn leuen neemt heel af van treuren

 

Mijn tijdt van iaren wort

 

Van suchten gantz vercort.

 

Mijn cracht beswijnt, end' kan niet deuren.

 

Men siet van swaerder pynen

 

Mijn beenderen verdwynen.

 

(2.) PAVSE.

 

12. * Ick ben den ghen' die my bestryden

 

Haer ghecksmeer ende praet

 

End' der ghebueren smaet.

 

All' die my kennen, gaen besyden

 

Van vreese sonder groeten

 

Al waer sy my ontmoeten.

 

13. * Ick ben uyt haer hert' lang vergeten

 

Als een doot lichaem rott

 

Oft een ghebroken pott.

[fol. Evv]

 

14. Ick hoore dat my wort verweten

 

Veel smaetheyts end' oneeren,

 

Ja oock van grooten Heeren.

 

* Dies heeft my ancxt end' vrees' benouwet:

 

Want haren raet sy slaen

 

Na t'leuen my te staen.

 

15. Doch Heer op dy heb ick vertrouwet

 

End' heb' ghesegt aendachtich:

 

Du bist mijn Godt almachtich.

 

16. * In dyner handt staen myne tyden

 

Loss' my door dyne cracht

 

Van mynen vyants macht.

 

End van de gen' die my benyden

 

End' my met quaed' opsaten

 

Vervolghen ende haten.

 

17. * Dijn aenghesicht laet Heer ghenadich

 

In alle weghen recht

 

Beschynen dynen knecht.

 

Help m'om dijn miltheyt seer goetdadich

 

Bevrijd my van oneere:

 

Want ick dy aenroep' Heere.

 

(3.) ** **

 

Den god'loos' sal schand' ouercomen

 

Stoots' inde grauen omm'

 

18. Haer valsche kel' maeckt stomm':

 

Want sy quaet spreken vanden vromen

 

Met schimp end' spotterijye,

 

Wt enckel hooueerdye.

 

19. * O Heer hoe groot zijn de weldaden

 

Die Godt den mensch bescheirt

 

Die hem heeft lief end' weirt

 

Du doetst so wonderbaer ghenaden

 

Den ghen' die dy vertrouwen,

 

Dats' yegh'lijck mach aenschouwen.

 

20. * Du saltse schutten int verborghen

 

[fol. Evjr]

 

Dijns aenschijns, voor den moet

 

Des mans stout end' verwoedt.

 

Du salts' als in een hutt' versorghen

 

Dat sy niet ouerdronghen

 

Werden met twist van tonghen.

 

21. * Ghelooft sy Godt end' hoogh' ghepresen

 

Die my uyt miltheyt goet

 

So wonderlijck wel doet.

 

End' heeft m'een woonplaets aenghewesen

 

Daer ick mach zijn in vrede

 

Als in een vaste stede.

 

22. * Hoe wel ick haestich uyt ancxt seyde:

 

Ick ben uyt Godts oogh' claer

 

Verstooten t'eenegaer.

 

Nochthans doe ick we'er tot dy schreyde

 

Hebstu o Heer bermhertich

 

Verhoort mijn stemme smertich.

 

23. * Hebt Godt lief all' zijn uytvercoren

 

Want Godt die vrom' behoud't

 

End' loon't de dwasen stout.

 

24. Staet vast: gheeft niet den moet verloren,

 

Hy sal het hert' bekrachten

 

Van all' die op Godt wachten.