Het boeck der psalmen Davids
(1985)–Philips van Marnix van Sint Aldegonde–
Auteursrechtelijk beschermd
[Folio Bviijv]
| |
door den Heere heeft: ende prijst hem van wegen syner weldaden endesyner rehtveerdicheyt, mitsgaders de heylichmakinge door den geest, ende ten laetsten van wegen der verrysenisse Christi ende aller godsaliger door hem.1. Een gulden liedt Dauids. WIl my o Godt bewaren inden noot:
Want op dy staet mijn hop' end' vast vertrouwen.
2. Dus mijn siel spreeck tot God uyt yuer groot,
Voor mynen Heer' wil ick dy altijdt houwen,
Doch myne deucht en kan tot dy niet komen,
Dat sy dy mocht yet baten ofte vromen.
3. * Der heyl'ghen schaer die hier op eerden zijn
Wil ick wel doen, aen hun is mijn behaghen:
Maer dat volck hoop't veel smerten ende pijn,
4. * Die met gheschenck een vreemden God najagen
Gheensins wil ick aen haer bloetoffers roeren,
Noch haren naem op myne lippen voeren.
| |
[Folio Cir]
| |
5. * De Heere Godt is mijn erf ende
grondt:
In dyne hant staet mijn lot eens voor allen
Seer wel bewaert, voorwaer tot deser stont
6. Is my een erff seer schoon ten deel ghevallen,
Ja schoon ghewis end' lustich is des' erue
Die ick van God tot eygendom verwerue.
(1.) ** **
7. * Ick dancke Godt die my so goeden raet
Ghegheuen heeft: zijn naem sy hoogh' gepresen:
Want dat meer is, ick word' by nacht' wel laet
Van myn ghepeyns' in mijn hert' onderwesen.
8. Ick stell' my God voor ooghen t'allen tyden:
Dies struyckel ick niet: hy is aen myner syden.
9. * Derhaluen is mijn herte soo verblijdt,
Mijn tonge juygt, mijn vleesch leydt een goet
leuen,
In vred' end' rust' van alle sorgh' bevrijdt,
10. Want du niet salt myn siel in't graf begheuen,
Noch laten toe, dat dijn mensch' uytverkoren
Verrotting' sie, oft eewich sy verloren.
11. * Veel eer salstu my gheuen goet bericht
Om in te slaen des leuens rechte weghen:
Dewyl' alleen in dijn lief aenghesicht
Is alle vreught volcomentlijck gheleghen.
End' in dijn handt bestaet tot allen tyden
Al wat den mensch' te rechte kan verblyden.
|
|