Het boeck der psalmen Davids

De xv. Psalm.

David leert dat de oprechte lidtmaten der kercken uyt de vromicheyt haers leuens, gherechticheyt ende waerheyt kunnen blijcken.

1. Een Psalmliedt Dauids.

2. WIe is hy die verkeeren sal
O Heer in dyne schoon ghebouwen,
Oft wie sal zijn van

[fol. Bviijr]

 

dyer ghetal

 

Die hare wooning' eens voor all

 

Op dynen heyl'ghen berg vast houwen?

 

2. * De mensch die wandelt recht end' slecht

 

End' sonder schalckheyt te versinnen

 

Doet eenen yeghelijcken recht,

 

End' met den mont de waerheyt seght,

 

So hem zijn hert ghetuygt van binnen.

 

3. * Dien syne tongh' haer niet misgaet

 

In achterclap van synen naesten,

 

Die zijn ghesell' niet brengt in schaed',

 

Noch niet en soeckt met schand' oft smaet

 

Sijn nagebueren te belasten.

 

4. * Hy houdts' in smaet end' in oneer

 

Al die van Godt zijn afgheweken,

 

Maer eert den man die vreest den Heer:

 

Sijn eedt sal hy oock nemmermeer,

 

Al waert tot syner schade, breken

 

5. * Die gheen ghelt uyt, op woecker gheeft

 

End' die om gauen noch gheschencken

 

Der vromen recht niet veyl en heeft,

 

Voorwaer de mensch' die aldus leeft

 

Hem sal gheen saeck ter werelt crencken.