De gemeynte beclagende dat sy van Godts hulpe
begeuen wort, ende van den boosen verdruct, legt uyt de
archeit, het quaetspreken, het vloecken, ende de boose perten der
god'loosen, midtgaders ooc de verduldicheyt der vromen. Daer omme
bidt sy God dat hy op synen naem acht nemende, ende sick der
synen ontfermende de Godloosen nedervelle, ende de Godsalighen
verlosse.
1. HOe comt dit Heer dat du dy nu so wijdt
Van ons versteeckst' end' houdest dy so vremdt
[Folio Biijv]
[fol. Biijv]
In desen noodt end' seer benauden
tijdt.
2. Daer nu den hoop der godloos' onghetemt
Soo hart vervolght end' trozich ouerstemt
Het schamel volck, laets' all' met haer aenslagen
Self werden Heer verstrickt in haere laghen.
3. * Want de godtloos' hem roemt end' sterc
vermeet
Dat hem sijn lust end' wensch ghedyen sal,
Hy prijst den mensch' die slechts van schrapen weet
End' trotzt den Heer die God is bouen al
4. Van hooueerdy' is hy so gheck end' mal
Dat hy op God niet past, ja derf wel peynsen
Daer'n is gheen God, men moet het slechts soo veynsen.
5. * Sijn wech is boos end' ergert telcker stondt,
Dijn oordeel hooch is bouen sijn verstandt,
Hy pocht end' waent met blasen uyt den mont
Sijn wederpaert te cryghen in sijn hant.
6. In sijn hert' spreeckt, ick stae soo vast gheplant
Dat ick niet sorg van ymmermeer te sneuen:
[Folio Biiijr]
[fol. Biiijr]
Want ongeluck en kan aen my niet
kleuen.
7. * Sijn mondt steeckt vol van vloeck end' van meyneedt
Die wijl' bedroch hem ouer t'herte vloeyt:
Onrecht end' schaed', verdriet, last ende leedt
Light eewelijck hem op de tong' en groeyt.
8. Hy light te veld' aldaer hy rancken broeyt,
Om een arm mensch het leuen vercorten.
Sijn ooge loert om t'schamel bloet te storten.
(1.) ** **
9. Ghelijck een leeuw sijn tant op roouen wett
End' in sijn hol vast op sijn luymken ligt,
Alsoo jaegt des' een armen man in't net
End' rooft hem t'sijn end' wacht nae geen gericht.
10. Hy stuypt, hy nijgt, hi maect het schamel wicht:
Maer onder dies vergaen veel arme lieden
Welcken men siet groot ouerlast gheschieden.
11. * Hy spreeckt nochtans in synen hoogen moet
Dat God alsulcx niet houwt in zijn ghedacht,
Jae niet en siet wat hier de mensche doet
Om ymmermeer daer op te nemen acht.
12. Stae nu dan op, o Heer, vertoon dijn macht,
Heff' op dijn handt: end' wil die niet vergheten
Die swaer bedruct zijn onder t'cruys gheseten.
13. * Want waerom trotzt een god'loos onuerlaet
Den heyl'ghen God end' in sijn hert' besmett
Spreect: dat du god niet vraechst na zijn misdaet?
14. Dies nietemin du merckst wel sijn opset,
End' strafst altoos het boose nae dijn Wet:
Dies een arm' mensch hem mach op dy verlaten.
Want dyne hulp den weesen comt ter baten.
15. * Verbreeck den erm, verniel het sterck gewelt
Auteursrechtelijk beschermd