De bijencorf der H. Roomsche Kercke

[p. 5]

Voor-reden des boecks waer in de sentbrief Gentiani Hervet in ses stucken gedeylt wordt, ende de meyninge des selfs cortelijck uytgeleydt.

Dese diepgrondige ende hoogh-gheleerde Sendtbrief of Missive des Eerweerdighen Doctoors, Meester Gentiani Hervet, gheschreven aen de afghedwaelde vande Heylighe Roomsche Catholijcksche Kercke, wordt in ses voornemelijckste Hooft-stucken ghedeylt.

Waer van het eerste is: als dat de Ketters ende Hughenoosen sich niet en konnen voor gheloovighen uytgheven, dewyle zy niet alles en ghelooven, dat onse lieve Moeder de Heylighe Kercke ghelooft, buyten de welcke gheen saligheydt te halen en is, ende insonderheyt, dat zy de transubstantiatie des broodts in het waere Lichaem Christi, niet en willen ghelooven.

Het tweede is aen het eerste gheknoopt, namelick, dat zy met grooten onrecht voorhouden, als datmen niets en behoort aen te nemen buyten de Heylighe Schrift.

Het derde, dat zy de seven Sacramenten, ende insonderheydt

[p. 6]

de Oorbiechte, het Sacrament des Houwelijcks, ende het heylighe Olysel niet en ghelooven.

Het vierde, dat zy den Catholijckschen groot onrecht doen, als syse voor Afgoden-dienaers ende Idololatras schelden.

Het vijfde, dat sy anders niet en soecken dan vleeschelijcke vryheydt.

Het seste ende het laetste, dat hare predicanten zyn ongheleerde buffels, ende leyden een boos ende ongheschickt leven.

In dese ses puncten wordt met corte woorden verhaelt den gantschen grondt ende fondament der H. Catholijcksche leere der Roomscher Kercke, ende soo aerdichlijck bevesticht, ja oock alle de Ketters soo over den Hekel ghehaelt, datter niet een hayr op en valt te segghen. Doch d'wyle den grondt ende meyninghe des Autheurs deses Briefs tot dien eynde aldermeest gestrecket heeft dat hy de Hughenoosen soude hier mede uythalen ende in het velt locken, om Ridderlijck met haer te campen: ghelijckerwijs als hy vermelt, dat onlancks oock in Vrankrijck gedaen heeft de vroome ende edele Ridder-Meester Claes Villegaignon (die met sijn schryven verhoopte Joannem Calvinum uyt te locken, ende alsoo eenen eeuwighen roem ende naem te verkrijghen.) Het is met desen oock even ghelijck toeghegaen, als met den voorseyden Villegaignon: want het is oock gheschiedt, dat hy, om sijn voornemen op het alder-bequaemste nae te comen, heeft (ghelijck als de voorghemelde ghedaen hadde) veele stucken twyfelachtich, en sommighe seer duyster, sommighe oock wat plompachtich ghestelt, verhoopende hier mede als met een lockbroyken den Vischin 't net te krijghen, waer door het ocharmen ghebeurt is, dat zyn goede ende heylighe meyninge verkeerdelijck verstaen is gheworden, ende datter de Ketters mede hebben bestaen te spotten: rede als oft hy niet weerdt en waere, datmender een antwoorde op schreve, aenghemerkt insonderheydt, dat hy gheene of seer weynighe Schriften ende bewijs-redenen heeft by-ghebracht: effen ghelyck als zy voor-maels met den voorseyden Villegaignon ghespottet hadden. Daerom heeft het ons goedt

[p. 7]

ende nut ghedocht, ende tot stichtinge der Heylige Roomscher Kercke seer voorderlijck, dat wy souden den teghenwoordigen Sendtbrief in 't breede verklaren: ende op elck stuck stercke ende bequame bewijs-reden te voeghen, ghetoghen soo uyt de Schrift, als uyt de beste ende bequamenste boecken der oude Vaderen, Concilien ende Decreten, daer onse Moeder de H. Kerke sich aldermeest mede behelpt, op datmen te beter soude mogen mercken de verborgen costelijcke schatten, die in desen korten brief vervatet zijn: ende dat een yegelijck de selve soude moghen nutten tot zynen besten voordeel ende tot ghemeyne stichtinge, verhoopende door dit heylig ende verdienstelijck werck den Hemel te winnen, ende noch een paer Zielkens ofte twee uyt het Vaghevyer te helpen: 't welck ons gunnen wil de schoone Moeder Gods, Amen.