Nochtans een christen

[p. 147]

Binnendringend II

Dartel aan 't zweven,
zoetheid op 't spoor,
raakt mijn mond even
je gloeiende oor.

Gulzige honingbij,
blij met je schroom,
houd ik nog voor mij
waar ik van droom.

Heerlijk te merken
hoe je bloed gonst:
dat je hart bonst
mocht ik bewerken!

Teder maar koel,
nu in je haren,
laat ik je ontwaren
wat ik bedoel.

(Valéry)