Nochtans een christen

[p. 146]

Binnendringend I

O glijdende krullen,
hoe tedere kunst:
in traagheid te hullen
wat streeft naar een gunst.

Ik voel wel het doel
der sierlijke paden, -
boosaardig en koel
wil 'k toch u niet schaden.

(Hoe wetend ze ook lacht,
ze wordt door 't bereiken
en steeds weer ontwijken
aan 't twijflen gebracht!)

O krullen, o zinnen,
zo sierlijk bekoord,
nog houd ik het woord,
het tederste binnen...

(Valéry)