Nochtans een christen

[p. 143]

Sonnet aan de vrijheid

Niet dat ik zoveel van uw kindren houd:
hun bête blikken kan ik slecht verteren,
ze zijn te lui om wat dan ook te leren! -
maar dat, waar 't volk zich tot verzet verstout
en eigenzinnig aan zijn toekomst bouwt,
er iets versmelt met wat al in mij brandt
maakt mij, o vrijheid, broederlijk verwant
met wat gij uitschreeuwt. Verder laat mij koud
of diktatoren met de knoet regeren,
koloniseren, rassen maltraiteren,
zelfs wat voor schoons geschiedde op Golgotha. -
En toch, zie ik die christenen zich weren
en in een hopeloos gevecht kreperen,
god weet hoe dicht ik ergens naast hen sta.

(Oscar Wilde, 1856-1900)