Nochtans een christen

[p. 142]

In cafe ‘Het Groentje’

Vijf uur 's avonds

Toen ik op steen en puin mijn zolen had versleten
en eindlijk na een week in Charleroi aankwam
bestelde ik in café ‘Het Groentje’ vlug wat eten:
brood, boter en gekookte, nauwlijks koude ham.

Ik strekte welgemoed, maar moe, mijn benen onder
de groene tafel en bekeek dan, op de muur,
't patroon van het behang; toen werd het pas bijzonder:
een meisje, borsten rond en ogen vol schalks vuur,

bracht wat ik had besteld en noodde me aan te schikken, -
(dat kind zou van een zoen of nog iets meer niet schrikken!)
de lauwgeworden ham lag op een kleurge schaal.

De ham was rose en wit, van knoflookgeur doortrokken, -
zij schonk mijn kroes vol bier, dat sproeide witte vlokken
en kreeg een goudkleur in een laatste zonnestraal.

(Arthur Rimbaud, 1854-1891)