Nochtans een christen

[p. 11]

III

De deur van de cel werd opengegooid
en de bewaarder, altijd zuur en stug,
zei: kijk nog maar eens om je heen, want nooit
meer kom je hier terug!

Vandaag zul je worden terechtgesteld,
het duurt niet al te lang, het valt best mee!
dat nieuws heeft de bewaarder hem verteld,
toen namen ze hem mee.

Ze brachten hem in een lichtere cel
waar al een ander stil te wachten zat,
Jezus Bar Abbas dacht: hem ken ik wel,
we zijn afkomstig uit dezelfde stad.

De vreemde droeg een handgeweven kleed,
hij keek Bar Abbas met een glimlach aan,
maar doordat hij meteen werd weggeleid
bleef die zoekend in zijn geheugen staan.

Ja, peinzend stond hij, maar nog meer verbaasd:
doordat hij deze vreemde had ontmoet
en aangekeken, werd hij anders, haast
gerust zag hij de toekomst tegemoet.