Nochtans een christen

[p. 12]

IV

Hij dacht en dacht: is deze vreemde niet
mijn kleine trouwe vriend en naamgenoot,
die ik vroeger op mijn fluit blazen liet
en die soms meeat van mijn brood?

Jazeker, het is Jezus 't zoontje van -
hoe heette toch zijn vader ook maar weer?
buurman Jozef, de oude timmerman -
wat doet in godsnaam deze Jezus hier?

Ik ben een boef, een dief, een moordenaar,
ik wacht mijn welverdiende vonnis af,
maar deze jongen lijkt er heus niet naar
of hij hier zit voor straf.

Hij keek me zo zacht en vorstelijk aan
dat ik mezelf nog nauwelijks herken,
als zo'n figuur een misdaad kan begaan,
ben ik niet die ik ben!