‘Bros.’
‘Bros?’
‘Ons beschuit was bros.’
‘Hoe wist u dat de konsumenten brós wilden?’
‘Nou, dat hebben we natuurlijk onderzocht. Het eerste schot was intuïtief, maar bij onderzoekingen onder huisvrouwen bleek al gauw dat het een schot in de roos was geweest.’
‘Marktonderzoekingen?’
‘Marktonderzoekingen, ja.’
‘En zo hebt u laten uitzoeken welke kwaliteit of eigenschappen...’
‘Ja, in vergelijking met de konkurrentie, welke eigenschap het publiek het meest waardeerde. Bros dus. En daarop zijn wij verder gezeild.’ Breed lachend. ‘Ja, met een duur woord mag je het nu inderdaad wel koncern noemen. Ik heb grote en kleine bedrijven overgenomen, met personeelsbezettingen van 25 mensen maar ook wel van 200 man. Tenslotte kwam ik op een totale personeelsbezetting van 750 - en dat was een hele hap.’
De behoeften van de konsument. Een dorstige vrouw in een uitgedroogd landschap. Een man - met in de linker hand een glas met water en in de rechter hand een beker met water - loopt op haar af en vraagt: Aan welke drank geeft u de voorkeur?
Nog een wandspreuk - met rode blokletters op de kantinemuur geschreven: In de boekjes heet het dat Berlage de beurs bouwde, maar de arbeiders keken warempel niet werkloos toe.
En is het gelukt? vroeg moeder.
Dat kan je net denken, zei vader die z'n jas aan de kapstok hing. We komen daar binnen met z'n vieren, zegt de direkteur: Wat wensen de heren? Dus zeggen wij: Loonsverhoging. Begint hij te lachen. Dat zal niet gaan, zegt hij.
Je had moeten zeggen: Dat zullen we dan wel eens gaan vertellen, zei moeder.
Dat zeiden we ook, zei vader. O, jullie zijn gestuurd door de anderen, zegt hij. Precies, zeggen wij en hij meteen weer: Dat had ik niet begrepen. Als de heren even willen gaan zitten. En wij zitten. Willen de heren iets roken? Wij slaan dat niet af. De heren willen loonsverho-