ling en het feit dat je je specialiseert zijn dus niet gevolgen van je eigen keuze - je kán niet anders. Als je zelf ook weer fabrieksarbeider wordt, dan ga je praten en reageren en denken als een fabrieksarbeider (als andere fabrieksarbeiders). Je bepaalt dus niet zelf wie je bent of wordt, nee, juist omgekeerd: het feit dat je uit een bepaald miljeu komt en in een specialisatievakje terecht bent gekomen, bepaalt joú.’
Hyperkorrektie (een geval van valse schaamte).
Overal in de maatschappij kan men konstateren, dat de lagere standen de hogere trachten na te volgen. Dit geldt niet alleen voor de mode, van kleding zowel als haardracht, maar ook voor de taal. Dit streven kan aanleiding geven tot zeer vreemde taalvormen, die men hyperkorrekt noemt. Zo zijn de vormen koei, zooi, vlooi, en dergelijke niet gebruikelijk in het algemeen beschaafd Nederlands. Een Nederlander, die niet al te best zijn moedertaal beheerst, maar toch een beschaafde indruk wil maken, weet dit en vermijdt die j-klank aan het eind van een woord. Maar hij verraadt zijn kom-af door te zeggen: vloe, daar hij meent dat de j-klank ook híer plat zou zijn. Mensen die altijd spreken van een koppie, een happie, een boekie, een jassie, enz. zeggen soms, wanneer op hun woorden gelet wordt, een kopje kofje, vakansje, poliesje, enz. Daarnaast vindt men de hyperkorrekte vormen ik heeft en ik gaat.
Die middag leerden ze dat als een belangrijk man (= rijk man) de kamer binnenkomt, hijzelf 't eerst door de deur gaat, vóór zijn ondergeschikte. Ze leerden dat hij een royale winterjas behoort te dragen en dat hij zwijgt tot hij door zijn ondergeschikte wordt voorgesteld. Ze leerden ook dat hij heel eenvoudig uit de aangeboden stoelen de grootste fauteuil kiest, zonder tijd te verliezen met komplimenten, schouderklopjes of knipoogjes.
Een luchtzak.
‘Hoe lang kan dat nog duren?’ vroeg ze. Hij antwoordde gedragen: ‘In het donker van mijn hermeties verduisterde slaapkamer hoor ik af en toe de stem van een onder puin verstikkend wezen met een ontzettend geluid om hulp huilen. Het zal zólang duren tot allen die stem