Versamelde werke

[p. 1049]

Inleiding

'n seun resiteer:

 

Uit die donker aarde

 

skep die somerwind en reën

 

al die blomme van ons gaarde,

 

en met winter gaan hul heen.

 

 

 

So word ons uit kille duister

 

tot 'n somerlewe opgewek,

 

waar die lewenswinde tot ons fluister,

 

en die dou van vreugde ons bedek.

 

 

 

Snel, helaas! uit alle oorde

 

roep die slaap ons lokkend weer,

 

en vanuit die verre noorde

 

blaas die doodwind op ons neer.

 

 

 

Treurig soos die geurig gaarde

 

welk ons weelde en lewenslus;

 

saggies bied die koele aarde

 

sy geskenk van droomloos rus.

 

Slaap ons dan tesame met die blom,

 

tot vir ons die laaste somer kom.

Gordyn bly af terwyl seun resiteer.